Rozmowa z Tadeuszem Ciolkowskim, nowym dyrektorem
Samodzielnego Publicznego Zakladu Opieki Zdrowotnej w Sokolowie Podlaskim
Jak Pan ocenia kondycje SP ZOZ w Sokolowie Podlaskim?
– Sytuacja firmy jest trudna, ale nie tragiczna. Glównym zagrozeniem jest dosc wysokie zadluzenie, ok. 6 mln zlotych, i fakt, ze w ostatnim roku wielkosc zobowiazan znaczaco sie powiekszyla. Bilans roczny za 2003 roku wykazal strate w wysokosci 1,3 – 1,8 mln zl. Na szczescie, wiekszosc dlugów to zobowiazania dlugoterminowe. Nie mozna zapominac jednak, ze w niedlugim czasie stana sie one wymagalnymi. Dla ZOZ-u trudne beda lata 2005 i 2006, kiedy trzeba bedzie wyplacic zalegle wynagrodzenia, wynikajace z zawartych wczesniej umów miedzy zakladem a pracownikami w sprawie realizacji tzw. ustawy 203.
– Czy podjal Pan juz pierwsza istotna decyzje?
– Nie chce dzialac pochopnie. Uwazam, ze zanim podejme pierwsza wazna decyzje, powinienem wnikliwie zapoznac sie z sytuacja finansowa i przeprowadzic doglebna analize kosztów.
– Jaka jest Pana recepta naprawy wyników finansowych SP ZOZ?
– Odpowiedz wydawac by sie mogla prosta. Teoretyk powie: Trzeba zwiekszyc dochody i obnizyc koszty. Osiagniecie pierwszego celu w najblizszej perspektywie jest nierealne, bo NFZ z pewnoscia nie podjalby rozmów w sprawie renegocjacji kontraktów. Dlatego skupie sie przede wszystkim na reorganizacji i redukcji kosztów. Wyraznie chce w tym miejscu zaznaczyc, ze zwolnienia pracowników uwazam za ostatecznosc, choc nie moge wykluczyc, ze moga okazac sie konieczne. Licze na zrozumienie i wsparcie wspólpracowników, wladz powiatu, województwa mazowieckiego oraz NFZ. Doloze wszelkich staran, aby jak najszybciej uruchomic Oddzial Intensywnej Terapii, co zwiekszy dochody i jednoczesnie obnizy koszty funkcjonowania chociazby Oddzialu Chirurgicznego. Licze tez na to, ze uda nam sie odzyskac kontrakt na uslugi pogotowia ratunkowego.
– Unika Pan mówienia o niepopularnych, byc moze nawet dotkliwych dla pracowników SP ZOZ decyzjach, które beda nieuniknione, jesli firma ma pozbyc sie dlugów. Sadze, ze bedzie Panu trudno wprowadzac je w zycie, bo jest Pan lekarzem, osoba z lokalnego, nieduzego srodowiska lekarskiego, a na dodatek zwiazkowcem, który dotad skutecznie walczyl o interes pracowników.
– Zdaje sobie z tego sprawe. Nie uwazam jednak, aby te uwarunkowania mogly mnie hamowac. Wierze w siebie. Moja mocna strona jest duze doswiadczenie i znajomosc szpitala „od kuchni”. Jeszcze raz podkreslam, ze bardzo licze na zrozumienie i wspólprace kolegów lekarzy, jak tez pozostalego personelu. Nie chcialbym, aby postrzegano mnie jako cudotwórce. Bez zrozumienia i dobrej woli otoczenia bedzie mi trudno uzdrowic sokolowski ZOZ.
– W polowie minionego roku Rada Powiatu, chcac ograniczyc koszty, zlikwidowala
stanowisko dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych. Jego obowiazki przejal Pana poprzednik, Leszek Szpakowski. Czy teraz, gdy kadra dyrektorska ZOZ-u to dwójka lekarzy, stanowisko to zostanie przywrócone?
– Rozwazam polaczenie dwóch funkcji: dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych i glównego ksiegowego. Nie wiazaloby sie to ze zwiekszeniem obsady kadry kierowniczej.
– Dlaczego z chwila objecia stanowiska dyrektora SP ZOZ nie zrzekl sie Pan mandatu radnego powiatowego? Czy tylko z przekory handryczy sie Pan z radnymi PSL i SLD, którzy obecnie maja wiekszosc w Radzie? A moze nie chce oddac Pan mandatu staroscie, Antoniemu Czarnockiemu? Bo chyba nie chodzi Panu o dochody z diet radnego?
– Alez nie handrycze sie z radnymi przeciwnej opcji politycznej! Wyraznie dalem temu wyraz podczas sesji Rady Powiatu, oswiadczajac, ze nie bede bral udzialu w glosowaniach (zwlaszcza nad uchwala o stwierdzeniu wygasniecia mojego mandatu), dopóki definitywnie nie zostanie rozstrzygnieta kwestia prawna, czy prawo dopuszcza laczenie stanowiska dyrektora SP ZOZ i funkcji radnego powiatowego. Wedlug mojej wiedzy, prawo tego nie zabrania. Dlaczego wiec mam rezygnowac z pracy w samorzadzie? Czuje sie potrzebny i chce nadal uczestniczyc w pracy Rady Powiatu!
– Dziekuje za rozmowe.
