Prowizorka i buble

Niedawno po remoncie oddano do uzytku sale konferencyjna w lukowskim magistracie, z której korzystaja zarówno miejski, jak i powiatowy samorzad. Czesc pieniedzy przeznaczonych na remont… wyrzucono w bloto!
Dlaczego? Otóz juz na etapie projektowania popelnionych zostalo kilka bledów, które nie zostaly dostrzezone przez inwestorów, czyli Urzad Miasta i Starostwo Powiatowe. Wiele do zyczenia pozostawiaja tez niektóre elementy wyposazenia wyremontowanej sali konferencyjnej.
Projektant i wykonawca wybrany w przetargu zaproponowal, by na szczytowej scianie sali, naprzeciw wejscia, gdzie ulokowano podium z mównica, znalazl sie ozdobny wystep. Gdyby byl o póltora metra szerszy – doskonale móglby sluzyc jako ekran do wyswietlania prezentacji multimedialnych – obecnie skutecznie blokuje na scianie miejsce na ulokowanie jakiegokolwiek innego ekranu. Jesli wladze samorzadowe beda chcialy podazac za duchem czasui podczas róznego rodzaju zebran zamierzaja korzystac z rzutników multimedialnych, bedzie konieczny wydatek: trzeba zainstalowac zwijany ekran podsufitowy.
Z prezentacjami multimedialnymi moze byc jednak klopot, poniewaz w oknach sali konferencyjnej nie zamontowano ani rolet, ani zaluzji. Okna wychodza na poludniowa strone i przez wieksza czesc dnia wpada przez nie tyle swiatla, ze obrazy prezentowane na ekranach sa malo widoczne.
Podczas jednej z konferencji dla przedsiebiorców Ziemi Lukowskiej, zorganizowanej niedawno przez Lubelska Fundacje Rozwoju doszlo nawet do zabawnej sytuacji. Kilka osób siedzacych blizej okien rzucilo sie do okiennych zaslon, gdy okazalo sie, ze nikt nie moze skorzystac z pokazywanej prezentacji. Okazalo sie jednak, ze w oknach nie ma zaslon, lecz ich atrapy. Zamiast pelnych zaslon, powieszono tylko kawalki materialu, a w dodatku polaczono je z firanami. Oszczednosc posunieta do granic sknerstwa tym razem nie tylko nie oplacila sie, ale wrecz narazila oba samorzady na smiesznosc.
Na kolejna usterke podczas sesji Rady Powiatu Lukowskiego zwrócil nawet uwage starosta Janusz Koziol. Radni przemawiajacy z mównicy byli skutecznie zagluszani przez… sprzet naglasniajacy. Po wlaczeniu mikrofonu w podsufitowych glosnikach zamiast slów osób przemawiajacych mozna bylo uslyszec tylko charakterystyczne buczenie, czyli tzw. przydzwiek sieci pojawiajacy sie w ukladach naglasniajacych w przypadkach zwarc. Nie najlepiej tez funkcjonowaly pozostale mikrofony. Urzadzenia naglasniajace sa zapewne zle wyregulowane (przykre dla uszu sprzezenia zwrotne objawiajace sie narastajacymi piskami) albo kompletnie zle dobrane do wielkosci sali.
– Diabel tkwi zawsze w szczególach, a niektórych rzeczy nie da sie wczesniej wykryc niz dopiero podczas uzytkowania – powiedzial Henryk Lipiec, sekretarz powiatu, do którego zwrócilismy sie z pytaniem, w jaki sposób usterki i niedogodnosci beda usuwane. – Koszty remontu ponosilismy pól na pól z wladzami miasta. Wyposazenie sali podzielilismy w ten sposób, ze za meble odpowiedzialne bylo starostwo, a za naglosnienie – miasto. Teraz musimy sie zastanowic, w jaki sposób sfinansowac poprawki. Moze uda sie je wyegzekwowac w ramach rekojmi?– zastanawia sie nasz rozmówca.
Warto, by oba lukowskie samorzady szybko doszly do porozumienia, bo prowizorka, jaka wylazi z katów wyremontowanej po latach sali konferencyjnej, nie pasuje do nowoczesnego image tego pomieszczenia.