Karakulizacja?

Burmistrz Sokolowa Podlaskiego, Boguslaw Karakula, zmienil linie obrony w procesie, jaki wytoczyl przed Sadem Okregowym w Siedlcach, zadajac uchylenia uchwaly sokolowskiej Rady Miasta, która odwoluje go ze stanowiska. B. Karakula odstapil od szytej grubymi nicmi wersji, wedlug której do Rady Nadzorczej spólki „Telefony Podlaskie” zostal zgloszony przez Zgromadzenie Przedstawicieli Zwiazku Komunalnego Sokolów Podlaski, skupiajacego gminy i miasta z terenu powiatu sokolowskiego. To juz nieaktualne tlumaczenie!
Na pierwszej rozprawie, która odbyla sie w pierwszej polowie lipca, okazalo sie, ze B. Karakula mial prawo zglosic sam siebie jako kandydata do Rady Nadzorczej. Wkrótce tez odnalazlo sie raptem stosowne pismo sprzed dwóch lat, którego nie zalaczono dotad do akt sadowych. Burmistrz nie zapoznal z nim radnych podczas skladania wyjasnien i nie przesylal go profesorom prawa, proszac o ekspertyzy (zaplacil za nie z publicznych pieniedzy!). Jest to pismo, które 6 czerwca 2002 roku (a wiec na szesc dni przed Walnym Zebraniem, na którym pierwszy raz wybrano B. Karakule do Rady Nadzorczej) rzekomo wplynelo do spólki „TP”. Dokument, opatrzony uwierzytelnionymi przez obecnego pelnomocnika B. Karakuli podpisami wójtów i burmistrzów gmin z terenu powiatu sokolowskiego, jest wspólnym wystapieniem szefów samorzadów o powolanie w sklad Rady Nadzorczej B. Karakuli. Wazny jest w nim tylko jeden podpis – burmistrza Sokolowa.
Czy mozna dac wiare w prawdziwosc tego dokumentu i w to, ze nie zostal on antydatowany? Jesli sad nie podzieli tych watpliwosci, burmistrz ma duza szanse na to, ze w I instancji sad uchyli uchwale Rady Miasta, która odwoluje go ze stanowiska w zwiazku z naruszeniem przez burmistrza ustawy antykorupcyjnej.
Obecny pelnomocnik B. Karakuli jak tez przedstawiciel wojewody mazowieckiego podnosza, ze zglaszanie przedstawiciela miasta do wladz spólki lezy wylacznie w kompetencjach burmistrza, a nie Rady Miasta! To, czy B. Karakula mial, czy nie mial zgody Rady Miasta, aby zasiadac w Radzie Nadzorczej, nie ma w tej sprawie zadnego znaczenia! Burmistrz mial prawo zglosic swoja kandydature. Radnym nic do tego! B. Karakuli pozostaje tylko udowodnic przed sadem, ze takiego zgloszenia istotnie dokonal….
O ile poprzednie tlumaczenie burmistrza mozna bylo nazwac karakulizacja prawa, to trudno nie miec podejrzen, ze w obecnej linii obrony mógl on posunac sie do karakulizacji faktów.
To juz druga radykalna zmiana stanowiska burmistrza. Najpierw bil sie w piersi, ze przeoczyl fakt, iz nie ma zgody Rady Miasta, nastepnie zaslanial sie uchwala Zebrania Przedstawicieli Zwiazku Komunalnego… Gdy na pierwszym posiedzeniu sadu, które odbylo sie 7 lipca, z latwoscia mozna bylo wywnioskowac, ze linia obrony z watkiem Zwiazku Komunalnego nie bedzie dla B. Karakuli szczesliwa, pojawil sie nowy watek i nowe dowody w tej sprawie.
Zastanawiajace, ze obecna linia obrony B. Karakuli jest zblizona do stanowiska prawnika wojewody, które zaprezentowal on podczas rozprawy, jak tez w pismie procesowym pelnomocnika burmistrza. Henryk Lewandowski, przedstawiciel wojewody, wyluszczyl dosc zawile i niedoprecyzowane przepisy na temat zglaszania przez organy samorzadu przedstawiciela gminy do Rady Nadzorczej spólki, której akcje posiada samorzad. Trudno sie oprzec wrazeniu, ze B. Karakula i jego obronca uwaznie sluchali prawnika wojewody. Sugerowal on wprost, iz wystarczajacym argumentem na poparcie wniosku o uchylenie uchwaly Rady Miasta byloby przedlozenie oswiadczenia B. Karakuli, ze do Rady Nadzorczej „TP” wyznaczyl sam siebie. Pojawil sie nowy dowód w sprawie – pismo z 6 czerwca 2002 roku… Pytanie tylko, czy sad uwierzy w jego prawdziwosc?