Co laska?

[j]gfx/gazeta/posluga.jpg[/j]
– Zawsze mam klopoty, gdy slysze od ksiedza, ze cos kosztuje ,,co laska’’. Ile ta ,,co laska’’ wynosi? Tylko po minie ksiedza moge sie zorientowac, ze moje ,,co laska’’ to za malo albo ze jest w sam raz – skarzy sie pani Halina, mieszkanka Siedlec.
Niedawno pochowala swoja matke. To byl jej pierwszy pogrzeb w rodzinie, do którego formalnosci sama musiala zalatwiac.
– W zakladzie pogrzebowym jest dostepny cennik, co ile kosztuje. Latwo wiec wybrac to, na co nas stac. Tu nie ma problemu. Klopoty zaczynaja sie w kosciele, gdy trzeba zamówic msze. Na pytanie, ile mam zaplacic, uslyszalam wlasnie ,,co laska’’. Ile to jest? Wykladalam pieniadze patrzac na mine ksiedza. Przy szesciuset zlotych westchnal i wzial pieniadze. Potem okazalo sie, ze moja znajoma zaplacila w innym kosciele 700 zlotych, przy czym ksiadz jej powiedzial, ze koszty ponosi sie za swiatla, za prace organisty. Jesli wiec podczas pogrzebu wykonywane sa konkretne uslugi do oplacenia, to moze lepiej byloby wywiesic cennik w parafiach? Kazdy wiedzialby, ile kosztuje msza z chórem, ile ze swiecami, ile z organista i wybieralby taki pogrzeb, na jaki go stac. Nie byloby tez tego klopotliwego dla obydwu stron sondowania: czy ,,co laska’’ juz wystarczy, czy jeszcze trzeba dolozyc.
Okazuje sie, ze cennik uslug za pochówek albo za udzielenie slubu, to wcale nie jest prosta sprawa. I raczej nie zawisnie on w naszych parafiach. Ksiadz Pawel Siedlanowski, rzecznik siedleckiej kurii, przyznaje, ze osobiscie tez nie lubi okreslenia ,,co laska’’.
– Prosze nieraz ksiezy, aby go nie uzywali. Ale nie lubie tez okreslenia ,,cennik uslug pogrzebowych’’ lub pytan ,,ile kosztuje slub’’ – przyznaje. – Bo trudno jest ,,sprzedawac’’ cos, co sie otrzymalo przeciez za darmo. Wedlug mnie sedno sprawy lezy w poczuciu odpowiedzialnosci za Kosciól.
Ksiadz Siedlanowski przypomina, ze w wielu krajach Europy placi sie podatek na potrzeby kosciola, protestanci wyznaczaja sobie obowiazek przekazywania na swój kosciól jakiejs czesci swoich dochodów, ale w Polsce mamy inne tradycje. U nas przez wieki skladalo sie ofiare na swój kosciól. I dlatego trudno w kosciele mówic o cenniku uslug.
– Tym bardziej, ze jednych stac na ofiare wieksza, innych na mniejsza. Ofiary skladane na tace sa zwykle bardzo male i poczuwa sie do nich co dziesiata osoba w kosciele – uwaza ksiadz Siedlanowski. – Zwykle nie ma zbyt wiele okazji w zyciu do tego, aby zlozyc jakas gratyfikacje za to, ze korzysta sie z infrastruktury koscielnej, poslugi ksiedza, koscielnego, organisty, podziekowac w wymierny sposób za to, ze jest czysto, ladnie, cieplo, za to, ze ksiadz czeka w konfesjonale, pelni dyzury w kancelarii, prowadzi grupy parafialne, przygotowuje do sakramentów. Ofiary skladane z racji tzw. iura stolae sa wyrazem uznania dla tej pracy.
Zdaniem rzecznika siedleckiej kurii ustalanie kwot za koscielne uslugi, to delikatna kwestia i powinna byc omawiana indywidualnie, z wzajemnym zrozumieniem w jasnej rozmowie w kancelarii parafialnej.
– Na pewno jest tu wazne podejscie obydwu stron. Przy rozmowach trzeba miec swiadomosc, ze ludziom dzis zyje sie naprawde ciezko. Ale z drugiej strony przykro jest, gdy mlodzi przekonuja, ze nie maja pieniedzy, a spod kancelarii odjezdzaja drogim samochodem i wyprawiaja wesele na 300 osób.
Szczerosc z obydwu stron na pewno ulatwilaby rozmowy o tym, ile kosztuje slub, ile pogrzeb. Wierni skarza sie jednak, ze czesto taka rozmowa jest trudna, gdyz ksieza do konca trzymaja sie wersji ,,co laska’’ i jawnie okazuja niezadowolenie ze zbyt malej kwoty. Pani Halina do dzis ma dylemat. Przygotowala tresc pozegnania swojej matki. Ksiadz nie odczytal go na zakonczenie mszy, zrobil to na cmentarzu.
– Do dzis nie wiem, czy to dlatego, ze moze za malo zaplacilam?
Ks. Pawel Siedlanowski wyjasnia:
– Przepisy liturgiczne obrzedu pogrzebu rezerwuja czas na pozegnanie juz na cmentarzu. Poprzedza ono zlozenie ciala do grobu. Czasem pozegnanie przygotowane przez rodzine jest odczytane na koniec Eucharystii w kosciele.
Pani Halina odetchnie zapewnie z ulga, ale to szczególne i niewygodne poczucie winy nie daje jej spokoju. Zaluje, ze zamiast szczerej rozmowy musiala patrzec na niewyrazna mine ksiedza, by domyslac sie, czy zaplacila juz ,,co laska’’, czy jeszcze z czyms zalega.