Zmarła Wanda Półtawska – honorowa obywatelka Siedlec

W wieku blisko 102 lat zmarła Wanda Półtawska – doktor psychiatrii i działaczka na rzecz obrony życia. W 2007 roku nadano jej tytuł Honorowej Obywatelki Siedlec.

Uchwała Rady Miasta Siedlce Nr XX/206/2007 z dnia 26 października 2007 r. (za UM Siedlce)

Siedlczanie znają jako publicystkę “Wychowawcy”, “Źródła” i innych czasopism katolickich, zaangażowaną w obronę życia poczętego oraz kształtowanie postaw prawdziwej miłości i odpowiedzialności. Jest autorką licznych publikacji
naukowych oraz popularyzatorskich; napisała m. in.: I boję się snów (1961), Stare rachunki (1969), Przygotowanie do małżeństwa (1993), Na kanwie Listu do rodzin Ojca Świętego Jana Pawła II (1995), Samo życie (1995), Przed nami miłość (2001), Z prądem i pod prąd (2001), By rodzina była Bogiem silna (2003). Z wykształcenia jest doktorem medycyny, specjalistką w dziedzinie psychiatrii. Od początku swojej działalności zawodowej pracowała w poradniach młodzieżowych i małżeńskich. Prace w poradniach rozpoczynała wspólnie z księdzem Karolem Wojtyłą, wtedy duszpasterzem akademickim. Współpraca ta była kontynuowana przez następnych 50 lat, owocując powołaniem Instytutu Teologii Rodziny przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, wykładami w Instytucie Jana Pawła II przy Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, członkostwem w Papieskiej Radzie ds. Rodziny i Papieskiej Akademii “Pro Vita” (Dla życia). Odznaczona została papieskim medalem Pro Ecclesia et Pontifice (za zasługi dla Kościoła i papieża). Mimo swego wieku (urodziła się 21 listopada 1921 roku w Lublinie), wciąż ma czas i siły, aby poprzez spotkania i wykłady realizować wezwanie Jana Pawła II: “Wszyscy jesteśmy wezwani, aby na miarę swoich możliwości chronić społeczeństwo nie tylko przed tragedią wojny, ale także przed wszelką formą naruszania praw człowieka, zwłaszcza niepodważalnego prawa do życia, które przysługuje osobie od chwili poczęcia”.
Jej szacunek dla życia wynika z ekstremalnego doświadczenia bezpośredniej bliskości śmierci. Wanda Półtawska w czasie wojny była harcerką Szarych Szeregów. W 1941 roku za działalność konspiracyjną aresztowało ją gestapo. Została skazana na karę śmierci i wysłana do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Kobiety z wyrokami śmierci wykorzystywano jako króliki doświadczalne do zbrodniczych, pseudomedycznych eksperymentów (wycinanie fragmentów kości, wszczepianie chorób zakaźnych). Z tych lat wojny powstał swoisty pamiętnik pt. I boję się snów (1961). Poszanowanie życia ludzkiego i poczucie jego wartości jako darowanego czasu jest szczególnym owocem obozowych doświadczeń. Po raz drugi Wanda Półtawska otarła się o śmierć w 1962 r., kiedy to lekarze orzekli, że guz, który u niej wykryto, jest najprawdopodobniej nowotworem złośliwym. Bp Karol Wojtyła napisał wówczas list do Ojca Pio z prośbą o modlitwę w jej intencji. Po kilku dniach, jeszcze przed operacją chirurgiczną, niespodziewanie odzyskała zdrowie, ale nie od razu zdała sobie sprawę z tego, że stał się cud. Gdy w 1967 roku pojechała do San Giovani Rotondo, zrozumiała, że za pośrednictwem Ojca Pio doświadczyła uzdrowienia. Wanda Półtawska troszczy się również o zachowanie pamięci o ludziach, którzy zginęli. Zwłaszcza tych, co poświęcili się, aby ocalić innych. To m. in. jej starania zaowocowały umieszczeniem tablicy pamiątkowej w obozie: “Ravensbrück. 1939-1945. Pamięci Polek. Tu więziono 40 000 Polskich Kobiet, dziewcząt i dzieci. 200 rozstrzelano, 74 poddano doświadczalnym operacjom, wiele tysięcy zmarło z wycieńczenia lub zostało zagazowanych. 8000 doczekało oswobodzenia. Jeżeli echo ich głosów zamilknie – zginiemy”.

Do Siedlec przyjechała po raz pierwszy w 1996 roku na zaproszenie Renaty Soczkiewicz (KiK oraz KSW) do młodzieży z LO im. B. Prusa. Wtedy też w Urzędzie Miasta zorganizowano dla lekarzy i nauczycieli spotkanie nt. Dlaczego bronię życia? Był to pobyt dwudniowy, spotkała się jeszcze Pani Wanda z katechetami, pracownikami Duszpasterstwa Rodzin i Poradni Rodzinnych.
W 1998 roku znów nastąpiły rozmowy z młodzieżą LO im. B. Prusa, zorganizowano też spotkanie ogólne w kaplicy M. Bożej Kodeńskiej nt. Pornografia niszczy godność każdego człowieka. W latach 2003-2005 przyjeżdżała z wykładami na Siedleckie Fora Nauczycieli, Rodziców i Wychowawców, organizowane w parafii p. w. św. Teresy (wrzesień): SOS młodzieży, SOS ojca, Otworzyć dom. W 2004 znów LO im. B. Prusa zaprosiło Panią doktor. Dwukrotnie gościła na seminariach w Instytucie Biologii Akademii Podlaskiej z wykładami nt. Edukacja seksualna w szkole – problemy dydaktyczne, organizacyjne i kadrowe (12.11.1998) oraz Edukacja seksualna w szkole (26.05.2004). Na zaproszenie Akcji Katolickiej, działającej przy parafii p.w. Bożego Ciała, Pani Wanda przyjeżdżała przez pięć kolejnych miesięcy na przełomie 2005/2006 z cyklem wykładów: “Kobieta, ojcostwo, młodzież, konflikty rodzinne”.17 listopada 2006 r. na konferencji zorganizowanej przez Biskupa Siedleckiego i Akademię Podlaską wygłosiła wykład na temat: “Miejsce płci w strukturze człowieka ¬omówienie problemu w aspekcie antropologii Jana Pawła II. 6 marca 2007 r. przyjechała na spotkanie formacyjne dla nauczycieli, rodziców i wychowawców do parafii Bożego Ciała z tematem rozważań wielkopostnych “Bądźcie doskonałymi jak Ojciec wasz niebieski jest”. Pod koniec marca znów spotkała się z młodzieżą “Prusa”, przedstawiając referat ,,Patriotyzm w życiu Ojca Świętego Jana Pawła II” . Dotychczas w tej szkole dominowała tematyka rodzinna: małżeństwo, rodzina, bycie siostrą – bycie bratem. Również pod koniec marca 2007 w Kościele p.w. Świętego Ducha poprowadziła rekolekcje wielkopostne dla studentów, złożone z trzech wieczornych katechez. We wrześniu tego roku planowano Jej wykład w ramach XVI Siedleckiego Forum Nauczycieli, Rodziców i Wychowawców nt. “Jak wychowywać”, a w grudniu tego roku ¬rekolekcje dla lekarzy. Przy okazji bezpośrednich spotkań z mieszkańcami Siedlec nie szczędziła sił na kontakty ze słuchaczami Katolickiego Radia Podlasie i czytelnikami “Katolickiego Echa”.