– My, jako radni jestesmy cenzurowani. Nie jestesmy wspólpartnerami dla burmistrza. Nie boje sie o tym mówic. Slowa radnego samorzadu miasta Minsk, Leszka Sokolowskiego, u niektórych spowodowaly konsternacje. Radny zapowiedzial, ze, poruszajac problem pracy Biura Rady, powolanego na potrzeby radnych miasta Minska, wklada kij w mrowisko. Zwrócil uwage, ze przed reorganizacja pracy tego biura pracownicy byli nastawieni na wspólprace. Najczesciej zadawali pytanie: jak moge panu pomóc? W obecnej kadencji w ramach oszczednosci, burmistrz dokonal zmian kadrowych wsród pracowników. Obecnie, co podkreslal radny Sokolowski, pracownicy Biura Rady nie staraja sie przyjsc z pomoca radnym, tylko chca ich kontrolowac i cenzurowac. A kiedy radny zaczyna dopytywac o konkrety, kiedy planuje jakies przedsiewziecie, to najczesciej zadawanym przez pracownika Biura Rady pytaniem jest: po co to robic? Czemu to ma sluzyc? – Ja jako radny mam sie tlumaczyc i spowiadac przed pracownikiem, który tu jest w zupelnie innym celu?
Leszek Sokolowski przypomnial pozostalym radnym, iz wczesniej
w Biurze Rady bylo zatrudnionych 4 pracowników. Obecnie jest tylko 2: kierownik i pracownik. – Kierownik Biura Rady, to osoba niewykwalifikowana i bez kompetencji – mówil radny. A komu podlega kierownik – pani Hania? Przed kim odpowiada? Wobec kogo jest lojalna? Wobec przewodniczacego Rady Miasta czy burmistrza? Czy Biuro Rady, dzialajace w takiej strukturze organizacyjnej, kiedy jego kierownik jest lojalny tylko wobec burmistrza, nie jest manipulowane? Ta sytuacja nie jest korzystna dla radnych. – Dlaczego pan burmistrz – dokonal tak radykalnych zmian w organizacji pracy naszego biura w tej kadencji samorzadu? – pytal radny. Pracami Rady Miasta kieruja burmistrz i kierownik biura – takie watpliwosci coraz czesciej mnie nachodza.
Radny Sokolowski przez caly czas podkreslal, ze poruszajac te sprawe, chce wskazac na niezdrowa sytuacje, jaka jego zdaniem pojawila sie w pracy samorzadu. Z góry tez przepraszal kierowniczke biura, pania Hanie, kobiete przed emerytura, i prosil, by tych uwag nie brala do siebie, ale do zaistnialej sytuacji.
Przeprosiny na niewiele sie zdaly, gdyz kobieta poczula sie dotknieta
i na korytarzu poplakala sie. Nie wszyscy to widzieli, ale burmistrz wykorzystal sytuacje i próbowal wywolac u radnego Sokolowskiego i tych, którzy mysla podobnie, poczucie winy. – Widzial pan, jak pani Hania plakala? – zwrócil sie do radnego Sokolowskiego. – Bylo mi przykro – odparowal radny.
Burmistrz Grzesiak wydawal sie byc zaskoczony zarzutami, ze manipuluje rada. – To dziwne, ze tylko pan to tak odbiera, a nikt inny – komentowal. Ale z miejsc zajetych przez radnych padl glos: Inni tez… O kierowniczce burmistrz wypowiadal sie w superlatywach, ze to wlasciwy czlowiek na wlasciwym miejscu. A zmian w biurze dokonal, jak przyznal, ze wzgledów oszczednosciowych. Etaty zostaly jak najlepiej zagospodarowane. Prosze mi takze wskazac, w którym miejscu manipuluje. Nie ja czuwam nad koordynacja pracy rady – tlumaczyl Z. Grzesiak. Z pomoca burmistrzowi przyszedl radny, Jerzy Maciejewski, mówiac: Mam nadzieje, ze Leszek Sokolowski mówi to we wlasnym imieniu. Ja nie spotkalem sie z brakiem taktu czy zrozumienia.
Mniej ostry w slowach byl równiez Przewodniczacy Rady Miasta, Krzysztof Paluch: – Moga byc niedogodnosci dla radnych, ale to jest do uzgodnienia.
Grupa radnych próbowala nawet przeforsowac pomysl, by pracownicy Biura Rady merytorycznie a nie sluzbowo podlegali Przewodniczacemu Rady Powiatu, ale to okazalo sie niemozliwe.
Tak jak zapowiedzial, radny Sokolowski wsadzil kij w miejskie mrowisko. Byli tacy, którzy poczuli sie obrazeni. Radny swoimi spostrzezeniami i uwagami na pewno nie przysporzyl sobie grona przyjaciól. Jednak to wlasnie od radnego oczekuje sie cywilnej odwagi. Jego zadaniem jest poruszac problemy, takze te niewygodne. Ale kiedy zamiast merytorycznej dyskusji, polemiki slyszy sie slowa – Widzial pan, jak pani plakala?, to one zamykaja usta kazdemu odwaznemu, takze radnemu. Kto bowiem chce, by inni przez niego plakali?
