Taka służba…

Garwolińscy policjanci uratowali z pożaru swojego starego „znajomego”. Gdy dym opadł,
okazało się, że ściany domu mężczyzny
były pokryte napisami: HWDP*.

To miała być służba jak zwykle. Posterunkowy Marek Biernacki i sierżant Andrzej Bany z Ogniwa Patrolowo-Interwencyjnego Sekcji Prewencji KPP Garwolin pełnili ją razem. Po godz. 19.00 zostali powiadomieni przez dyżurnego, że w jedynym z domów w Garwolinie wybuchł pożar. Natychmiast udali się na miejsce. Okazało się, że są pierwsi. Strażacy nie zdążyli jeszcze dojechać. Z domu wydobywały się  kłęby dymu. Jakaś kobieta krzyczała, że wewnątrz znajduje się mężczyzna. Policjanci weszli do środku. Była już noc, w dodatku w środku było pełno gryzącego dymu. żadnego oświetlenia. – Widać było jedynie kształty przedmiotów – wspomina M. Biernacki. W jednym z kolejnych pomieszczeń policjanci znaleźli leżącego twarzą do dołu mężczyznę. Wynieśli go z pożaru. Już na podwórku najpierw wzięli się za gaszenie tlących się jeszcze na nim kurtki i spodni. Potem przystąpili do reanimacji. Mężczyzna odzyskał przytomność jeszcze przed przyjazdem karetki. Potem okazało się, że ma poparzone około 20 procent powierzchni ciała. Policjanci widzieli go w szpitalu i mówią, że poparzenia były poważne. Szczególnie te na nogach. Strażacy, którzy dojechali później, ugasili pożar. Potem stwierdzili, że jego przyczyną było zaprószenie ognia przez właściciela obiektu. Właśnie tego, którego policjanci wynosili z domu z narażeniem życia. O tym jednak wtedy nie myśleli. – Strach pojawia się dopiero po akcji – śmieją się teraz.
Później okazało się, że mężczyzna miał w wydychanym powietrzu ponad 2 promile alkoholu.

Kto to namalował?
W czasie akcji posterunkowy Marek Biernacki wybił okno tak, żeby gryzący dym wydostał się na zewnątrz.
A gdy akcja gaśnicza już się zakończyła, oczom zarówno strażaków, jak i policjantów ukazały się ściany domu,
a na nich napisy…, m.in. HWDP. Taka ironia losu. Teraz funkcjonariusze twierdzą, że ich to kompletnie nie ruszyło. – Spłynęło to po mnie – twierdzi
A. Bany. – Gdybyśmy się mieli tym przejmować, to na pewno nie trafilibyśmy do tego zawodu.
– Okazuje się, że nawet największemu przestępcy w niebezpieczeństwie nie pomogą kompani, tylko policjanci – dodaje Marek Świszcz, komendant powiatowy policji w Garwolinie. – Taką jednak mamy służbę. O pomaganiu mówimy nie tylko
w przysiędze, ale wartość tych słów udowadniamy na co dzień.

W ogóle mężczyzna, którego uratowali, do wielbicieli policjantów nie należał. Chociaż, z drugiej strony, dbał o to, by mieć z nimi częsty kontakt. Po raz pierwszy naraził się funkcjonariuszom w 1974 roku. A potem poszło już z górki. Kilkakrotnie stawał przed sądem za: rozboje, kradzieże z włamaniem, groźby karalne. Niejednokrotnie kierował je zresztą pod adresem stróży prawa. Los jednak bywa przewrotny, bo policjanci, których tak wyklinał, uratowali mu życie. Ciekawe tylko, czy w swoim domu zamaluje te napisy? – Nie mamy przecież pewności, że to on  napisał – żartuje A. Bany. – Mógł to być na przykład jakiś jego kolega.
Dom uratowanego był policji dobrze znany. Nie należał on do najlepiej prowadzonych, a policjanci nieprzyjeżdżali tam, by wręczać nagrody za przejawy postawy obywatelskiej. Przyjeżdżali tam raczej po to, by doprowadzić mężczyznę przed oblicze wymiaru sprawiedliwości. Ewentualnie, by dowieźć go do aresztu na odbywanie kolejnej już kary. A. Bany zresztą nieraz interweniował w jego sprawach. Zwykle wtedy, gdy mężczyzna chodził po mieście z siekierką czy awanturował się. – Pod moim adresem jednak żadne przekleństwa nie były skierowane – zastrzega policjant .

Klną na meczach i… w Garwolinie
M. Biernacki w policji służy dopiero dwa lata, ale już „się nasłuchał”. Wcześniej bowiem przez rok pracował w oddziale prewencji w Warszawie i często jako policjant ochraniał mecze na stadionach. – Przez rok takiej pracy do różnych sytuacji można się przyzwyczaić – mówi posterunkowy. – Ten napis przy epitetach, które zdarzało się słyszeć ze strony kibiców wypada blado. Chociaż oczywiście przyjemnie nie jest.
To normalne, że policjanci nie same „komplementy” słyszą pod swoim adresem.  – Najczęściej obelgi i niewybredne słowa pod adresem policjantów kierują osoby  nietrzeźwe – tłumaczy Klemens Serzysko, zastępca komendanta powiatowego policji
w Garwolinie. – Jak wytrzeźwieją, to są grzeczni. Tak samo działa  grupa – jak stoi kilku wyrostków, to potrafią rzucać mięsem, ale jak się policjant zbliża, to uciekają.
Komendant wojewódzki policji na wniosek KPP  w Garwolinie nagrodził obu policjantów za wzorową postawę i uratowanie życia mężczyźnie. Na dzisiejszej sesji (28 listopada) otrzymają oni również specjalne podziękowania od starosty i radnych powiatowych.
Za znieważanie policjantów grozi kara: grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do jednego roku.

*ChWDP (HWDP) Jeden z najmniej wdzięcznych zwrotów w historii polszczyzny (…) skrót ChWDP (lub HWDP, jeśli ktoś koniecznie chce obstawać przy nieprawidłowej pisowni) używają (…) niechętni policji kibice. Jest pobożnym (choć ze wszech miar diabelskim zarazem) życzeniem, mówiącym o wstydliwym wprowadzeniu pewnej przedniej części ciała do części tylnej (Bartek Chaciński, „Wypasiony słownik najmłodszej polszczyzny”).