Komu potrzebna jest religia w szkołach?

Niektórzy uważają, że lekcje religii pomagają w rozwoju wiary, inni są zdania, że to prywatna sprawa, a szkoła powinna być neutralna. Znajdą się też tacy, zdaniem których szkoła nie jest miejscem dla religii.

Ten temat od lat budzi kontrowersje i silne emocje w polskich szkołach oraz dzieli społeczeństwo. Wielu nauczycieli, uczniów oraz rodziców ma różne opinie na temat roli religii w edukacji. Warto więc zobaczyć punkt widzenia oraz argumenty zarówno zwolenników, jak i przeciwników tego przedmiotu.

O zdanie zapytaliśmy kilku uczniów z siedleckich szkół ponadpodstawowych . Pierwsza z nich, Emilia, nie ma wątpliwości: religia musi być częścią programu nauczania. Przychyla się przy tym do poglądu, że religia w szkołach jest nieodłącznym elementem wychowania, które wykształcili w nas członkowie rodziny, abyśmy my przekazali je naszym dzieciom bądź wnukom. – Pogłębia naszą wiarę, uczy tolerancji i pomocy. Pomaga nam odnaleźć powołanie i drogę w życiu – odpowiada z przekonaniem Emilia.

Od razu jednak dodaje: – Ale chodzenie na religię nie powinno być przymusowe. Ci, którzy pojawili się na takich zajęciach wbrew swojej woli, moim zdaniem tylko by przeszkadzali i nie skupiali się na lekcji. Dlatego nie uważam, że ocena z religii powinna wliczać się do średniej. Katolicy powinni skupić się na zgłębianiu wiedzy o Bogu. Nie podoba mi się rezygnowanie z lekcji religii z powodu ocen. Uważam, że człowiek bez religii jest jak zbłąkany baranek, nie widzi sensu i celu swego życia, a religia bez człowieka jest pustką czekającą na jego przyjście.

Emilia odnosi się też do często stawianego zarzutu, że tematy poruszane na lekcjach religii są kontrowersyjne i nie powinno się ich poruszać w szkołach powszechnych. Chodzi i o kwestie fundamentalne, jak choćby sens życia czy moralność, i te bardziej kontrowersyjne, w tym homoseksualność czy aborcję. Wielu osobom nie podoba się, że na lekcjach religii są przedstawiane z jednego punktu widzenia. – Uważam, że na religii powinno się mówić o tematach kontrowersyjnych. Ale też że każdy powinien móc wyrazić swój pogląd – mówi uczennica.

NIEPOTRZEBNE I PRZYMUSOWE

Mikołaj, inny siedlecki licealista, należy raczej do przeciwnego obozu. Grupa ta uważa, że system edukacji powinien być neutralny światopoglądowo, aby każde dziecko, niezależnie od wyznania, mogło czuć się równo traktowane. Według zwolenników tego pomysłu lekcje religii powinna odbywać się poza zajęciami szkolnymi, a nawet poza szkołą – w kościołach lub domach.

Kolejny argumentem jest taki, że dzieci powinny się uczyć przedmiotów które rozwijają wiedzę potrzebną w życiu zawodowym i społecznym. Tak właśnie sądzi Mikołaj. – Lekcje religii nie uczą nas niczego nowego i przydatnego w życiu. Ja chodzę na nie z przymusu, ale moim zdaniem każdy powinien mieć wybór – podkreśla.

Jednocześnie jednak uważa, że ocena z religii powinna wliczać się do średniej: – Wtedy więcej osób by się starało na lekcjach i możliwe, że większość by się nie wypisała.

Jak dodaje, kiedyś uważał, że kwestie poruszane na lekcjach religii faktycznie są zbyt kontrowersyjne. – Dziś nie wydaje mi się, żeby te tematy były komukolwiek potrzebne – mówi. – Każdy już o nich słyszał i ma na ich temat swoje poglądy.

JAK KAŻDY INNY PRZEDMIOT?

A zatem kto ma rację – Emilia czy Mikołaj? I czy religia powinna wchodzić do programu nauczania? Jeśli chcemy odpowiedzieć na to pytanie, powinniśmy zwrócić uwagę na to, jakie wartości chcemy przekazywać przyszłym pokoleniom oraz jaką role w tym procesie powinna odgrywać szkoła jako instytucja.

A czy religia powinna być postrzegana tak jak pozostałe przedmioty szkolne? Może rację maja ci, według których wliczanie religii do średniej motywuje uczniów do systematycznej nauki tego przedmiotu, co pomogłoby przyczynić się do zgłębiania wiary? Może faktycznie niewliczanie przedmiotu do średniej powoduje, że wiele młodych osób rezygnuje z religii, bo uznają, że skoro przedmiot nie wlicza się do średniej, to nie mają na niego czasu?

JULIA ZIEMNICKA, NATALIA SZKOPEK