W minioną sobotę, 13 września, historia stanęła nam przed oczami jako żywa. Na terenie stanicy nad zalewem rozegrano batalię z czasów napoleońskich.
Walczyły wojska Księstwa Warszawskiego z partyzantką hiszpańską. W ten sposób Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Lokalnych „Viribus Unitis”, Siedleckie Towarzystwo Samorządowe oraz członkowie grup rekonstrukcji historycznych wojsk Księstwa Warszawskiego uczciły 200 rocznicę wymarszu Dywizji Księstwa Warszawskiego do Hiszpanii oraz zwycięstwo oręża polskiego w bitwach pod Saragossą i Samosierrą w 1808r. – Odtworzenie przebiegu zdarzeń jest doskonałą lekcją historii i patriotyzmu. Barwne i dynamiczne widowisko oraz bezpośredni kontakt z uczestnikami walk i potyczek, obserwowanie życia obozowego… sprawia, że dawne dzieje staja się bliskie i zrozumiałe. Ożywa też w naszych sercach poczucie dumy narodowej ze zwycięstw, które były udziałem polskich żołnierzy – podkreśla Artur Kamecki, pełnomocnik Stowarzyszenia „Viribus Unitis” i wielki sympatyk rekonstrukcji historycznych. Piknik napoleoński nad zalewem odbył się mimo zimnej, deszczowej aury. Pogoda zniechęciła raczej widzów. Dla członków grup rekonstrukcji historycznej była ona niestraszna.
– Staramy się nie tylko walczyć jak oni, ale także żyć jak oni. Podczas rekonstruowania bitew, ćwiczeń i zgrupowań nie szukamy współczesnych wygód. Śpimy na wiązce siana, myjemy się w wiadrze zimnej wody. Trwanie w trudnych warunkach atmosferycznych pomaga nam zrozumieć realia dawnych wydarzeń historycznych. Pogoda miała wpływ na wynik niejednej bitwy w XVIII wieku – podkreśla Cezary Aftyka, członek grupy rekonstrukcji historycznej II Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, który uczestniczył w sobotnim boju nad zalewem. Inscenizacja nie była odwzorowaniem historycznej batalii. W 1808 roku w Siedlcach nawet nie stacjonowała armia Księstwa Warszawskiego, gdyż miasto w tym czasie znajdowało się pod zaborem austriackim. – Zależało nam, aby przybliżyć realia wojska napoleońskiego. Zaprezentować zrekonstruowane mundury, wyposażenie i broń, odwzorowane co do centymetra namioty, manewry, musztry i walkę ogniową – podkreśla Cezary Aftyka. Warto było wstąpić do namiotu chirurga liniowego. Rozbiła go Maria Turos, lekarz anestezjolog, pracownik Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i członek grupy rekonstrukcji historycznej. – Zajmuję się nie tylko stricte rekonstrukcją historyczną. Powrót do przeszłości jest dla mnie wejrzeniem w podstawę mojej specjalności zawodowej – zdradza Maria Turos. Ubrana w surdut chirurga liniowego wyjmuje z drewnianej walizeczki dokładne kopie osiemnastowiecznych narzędzi medycznych – trepan, którym posługiwano się przy uszkodzeniach kostnych, sondę rurkową, która była pierwowzorem współczesnego laparoskopu. Usuwano nią nie tylko kule, ale także wykonywano szwy… Grzmijcie bębny, ryczcie działa Dalej dzieci w gęsty szyk… Wiedzie hufce wolność, chwała, Tryumf błyska w ostrzu pik!
