Mieszkanka Węgrowa Zofia Wangrat skończyła dziś (28 lutego) 100 lat. Z uwagi na to, że tego dnia z wizytą u Jubilatki zapowiedziało się bardzo wielu gości, urodzinowe spotkanie zorganizowano w Szkole Podstawowej nr 2 im. Jana Pawła II w Węgrowie.
Ta niecodzienna uroczystość odbyła się w foyer szkoły. Na honorowym miejscu, otoczona młodzieżą, zasiadła pani Zofia Wangrat. Zgromadzonych gości powitała zastępca dyrektora SP nr 2 Agnieszka Zarzycka. Wśród gości byli m.in.: burmistrz Węgrowa Paweł Marchela, przewodnicząca rady miejskiej Beata Gashi wraz z radnymi, sekretarz miasta Anna Kalica, kierownik USC w Węgrowie Agnieszka Jaroszewicz, kierownik ZUS w Węgrowie Elżbieta Madziar, dowódca 53. Batalionu Lekkiej Piechoty w Siedlcach ppłk. Paweł Kraczkowski, zastępca dowódcy 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej ppłk Grzegorz Podolszański, dowódca 3, Kompanii Lekkiej Piechoty 3. Batalionu Lekkiej Piechoty w Siedlcach i przewodnicząca projektu „Kobiety w NATO” kpt. Beata Noskowicz, oficer sekcji cywilno-wojskowej 5. Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej i opiekun kombatantów kpt. Andrzej Wąsowski, przedstawiciel wojskowego Centrum Rekrutacji w Mińsku Mazowieckim por. Ireneusz Piotrowski oraz uczniowie klas mundurowych z ZSP um. J. Kochanowskiego w Węgrowie i uczniowie SP nr 2.
Goście złożyli Jubilatce najserdeczniejsze życzenia i wręcz obsypali ją kwiatami i upominkami. Uroczystość uświetnił krótki program artystyczny przygotowany przez uczniów „dwójki”. Był też tort, którym częstowano zaproszonych gości.
***
Zofia Wangrat pseudonim „Baśka” (rocznik 1924), oficer Wojska Polskiego, łączniczka i sanitariuszka Wojskowej Służby Kobiet, kolporterka prasy podziemnej, działaczka NSZZ „Solidarność”, członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w kole Obwodu „Smoła”, porucznik w stanie spoczynku oraz pianistka. W 2022 roku została przez miejski samorząd uhonorowana odznaką „Za zasługi dla Węgrowa”, a w 2023 roku tytułem „Zasłużony Obywatel Węgrowa”.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej pani Zofia ukończyła filologię polską na Uniwersytecie jagiellońskim w Krakowie. Pracowała jako redaktor i korektor w Państwowym Wydawnictwie Naukowym (PWN) w Warszawie. Po przejściu na emeryturę w 1985 roku wróciła do rodzinnego Węgrowa, gdzie działa społecznie. Była redaktorem i korektorem kilku wydawnictw książkowych i wspomnień o Węgrowie, m.in.: „Dwadzieścia kartek wyrwanych z młodości” Kazimierza Kalsbada ps. „Radek”, „Świadectwo dojrzałości” Jerzego Tchórzewskiego ps. „Soczewka”, „Moje przeżycia w okresie okupacji niemieckiej” Mariana Wangrata ps. „Piorun”, „Polska i powiat węgrowski w przededniu i w czasie II wojny światowej” Tadeusza Wangrata ps. „Konicz”, czy „Ksiądz kanonik Kazimierz Czarkowski – życie i działalność” Elżbiety Kozłowskiej.
Mimo sędziwego wieku pani Zofia Wangrat jest kobietą pełną humoru i wigoru (co pokazała na swoich 100. Urodzinach), których inni mogą jej tylko pozazdrościć.
(zdjęcia: St. Jastrzębski)
Zdrowia i spokoju .
Dużo zdrowia Pani Zofio