Przybyłych uczestników i gości powitała Rektor dr Bożena Piechowicz.
Prelegenci oraz licznie zgromadzeni słuchacze wymienili się doświadczeniami i wiedzą na temat opieki nad ludźmi, kórzy odchodzą lub tymi, którzy doświadczają straty bliskich osób.
Marcel Andino Velez mówił o funkcji koordynatora opieki geriatrycznej, która u nas jest nowością, ale od lat 70 z sukcesem funkcjonuje w Stanach Zjednoczonych. Są to osoby, które w opiece nad starszymi rodzicami wspomagają ich dorosłe dzieci poprzez planowanie wizyt, wożenie na badania, regularną kontrola przyjmowania leków oraz przestrzegania zaleceń lekarskich. Na polskim rynku pionierem taki działań jest firma „Młodszy brat”.
Prelekcja Joanny Frejus, psycholożki i psychoterapeutki dotyczyła bardzo trudnego tematu – utraty dziecka. W swoim wystąpieniu „Śmierć na początku życia: Jak wspierać rodziców po poronieniu i stracie okołoporodowej?” mówiła o trudnych przeżyciach osób, które doświadczyły takiej straty. Z przeprowadzonych na grupie ok. 1500 osób ankiet wyłonił się bardzo smutny obraz niezrozumienia, jakiego często doświadczają osoby tracące dzieci w okresie okołoporodowym. Ten temat wywołał żywą dyskusję wśród uczestników konferencji.
Anja Franczak założycielka Instytutu “Dobrej Śmierci” oraz doula umierania mówiła o tym, jak radzić sobie ze stresem po śmierci pacjenta. Wskazała na różne emocje i stany, jakich możemy doświadczyć, a które nie świadczą o nas źle i nie powinny wywoływać poczucie winy u personelu medycznego czy członków rodziny.
Po przerwie głos zabrał ks. Paweł Siedlanowski, Dyrektor Fundacji Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci. Wygłosił prelekcję pt. „Tuż przed podróżą… Jak pomóc choremu (i jego rodzinie) przygotować się do śmierci?”. Podzielił się swoim doświadczeniem z pracy duszpasterskiej oraz hospicyjnej mówił o etapach jakie przechodzi chory i jego bliscy.
Następnie o „Opiece przez komunikację nad chorym o niepomyślnym rokowaniu mówiła Dziekan Uczelni dr n. med. Ewa Czeczelewska.
Ostatnim prelegentem była mgr Dorota Sadowska konsultant wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej, która mówiła o tym, jakie kompetencje zawodowe powinna posiadać osoba zajmująca się pacjentami przewlekle chorymi i u kresu życia.
bardzo ładna pani w środku
gratuluję małżonkowi
Problem z takim przypadkiem
Co z takim delikwentem zrobić?Przecież on będzie zawsze jeździł na bani.Patrząc na wiek ,już nie zmądrzeje.Raczej odwrotnie…Dożywocie?Jeszcze nikogo nie zabił…Jest więc problem.