12 czerwca o godz. 20.00 w kosciele pw. Bozego Ciala w Siedlcach odbedzie sie wielki koncert upamietniajacy wizyte apostolska Jana Pawla II w naszym miescie. Wystapi w nim 150 wykonawców, glównie bardzo mlodych ludzi, stad tez haslo koncertu: „W holdzie najwiekszemu przyjacielowi mlodziezy”. Zabrzmi specjalnie przygotowane przez muzyków na te okazje „Requiem” Wolfganga Amadeusza Mozarta. Piecze artystyczna nad wydarzeniem sprawuje Mariusz Orzelowski.
„Requiem” Mozarta to dzielo obrosle licznymi mitami i legendami. Opowiesc o nieznanym poslancu, który zamówil u kompozytora msze zalobna, fascynuje, a zarazem niepokoi kolejne pokolenia melomanów. Juz wkrótce okazalo sie, ze byl to poslaniec smierci, a Mozart tworzyl w przeczuciu wlasnego zgonu. Wiedzial, ze jest chory i ze odchodzi.
Nic wiec dziwnego, ze dla wspólczesnych muzyków przygotowanie mszy zalobnej Mozarta nie stanowi latwego zadania. I nie chodzi tu bynajmniej o kwestie warsztatowe. Jak zapewnia mnie Mariusz Orzelowski, bywaja utwory trudniejsze do wykonania. Ostatnie dzielo Mozarta nie jest tez wcale utworem nie do strawienia. Wrecz przeciwnie – znajdziemy tam wiele jasnych momentów, zarówno w tresci jak i w dzwiekach, które moga zachwycic nawet malo wyrobionego sluchacza. Klopot „Requiem” polega na czyms innym. Kazdemu zmierzeniu sie z tym dzielem towarzysza nierzadko silne emocje i przesady. Wszak Mozart pisal ten utwór na lozu smierci.
Dwadziescia jeden lat temu, studiujacy wówczas Mariusz Orzelowski po raz pierwszy wysluchal „Requiem” na zywo. Byl nim oczarowany. Obiecal sobie wtedy, ze zmierzy sie z jego magia w przyszlosci, juz jako muzyk i dyrygent. „Zadyrygowac Requiem i umrzec!” – westchnal Mariusz. – Te slowa na dlugo pozostaly w jego pamieci. Kiedy wiele lat pózniej adarzyla sie okazja wykonania mszy Mozarta, zwyciezyl przesad. Wprawdzie przygotowal „Requiem” z chórzystami Uniwersytetu Warszawskiego, ale do dyrygowania zaprosil swego kolege, który zamiast niego stanal za pulpitem w katedrze oliwskiej. – Jeszcze wtedy balem sie dyrygowac tym arcydzielem – mówi M. Orzelowski. – Teraz sie juz nie lekam.
Stad siedlecki koncert.
– Przygotowanie „Requiem” to spiecie klamra moich wielkich marzen. Chcialem nagrac plyte i nagralem, zobaczyc papieza – zobaczylem. No a teraz zadyryguje „Requiem”. Moze to ostatnie dzielo, którym bede dyrygowal… – dodaje tajemniczo kierownik Chóru Miasta Siedlce. Nie wiadomo tylko, czy chodzi tu o fatum ciazace nad msza Mozarta, czy zmeczenie i rozzarowanie kultura w Siedlcach, o którym od pewnego czasu mówi M. Orzelowski.
„Requiem” nobilituje wykonawców, dyrygenta i publicznosc. Jego siedleckiemu wykonaniu towarzysza efektowne zaproszenia, programy koncertowe oraz afisze. – Tym wszystkim podkreslamy wage dziela – tlumaczy Mariusz. – Mozna bylo zrobic zwyczajne zaproszenia, ale one nie pasowalyby do rangi wydarzenia. Z tego powodu zdecydowalismy sie tez na oprawe multimedialna. To przeciez nie bedzie zwykly koncert.
„Requiem” w Siedlcach zapowiada sie równiez jako „Requiem” siedlczan. W przedsiewzieciu wezmie udzial 75 spiewaków z Chóru Miasta Siedlce oraz Chóru Chlopieco-Meskiego Katedry Siedleckiej „Pueri Cantores Podlachienses”. Siedlczanami sa tez solisci: Agnieszka Oprzadek – studentka spiewu solowego w Bazylei i Hubert Niewiadomski – student konserwatorium w Genewie. Oboje specjalnie na ten koncert przyjada ze Szwajcarii. Liste siedlczan zamyka pomyslodawca przedsiewziecia, dyrygent Mariusz Orzelowski. Ponadto bedziemy goscic Orkiestre Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Warszawski Chór Miedzyuczelniany oraz dwójke solistów Teatru Wielkiego. Ten koncert koniecznie trzeba zobaczyc!!!
