Jeden strzal

Zimowa przejazdzka po lesie skonczyla sie dla panstwa Sz. tragicznie. Lesnik z Sarnak zastrzelil psa, który im towarzyszyl. Uznal zwierze za klusujacego szkodnika.
Bylo zimowe sloneczne popoludnie. Panstwo Ewa i Jacek Sz., malzenstwo z Warszawy, wybrali sie na przejazdzke quadami do lasu znajdujacego sie w poblizu ich dzialki w Mierzwicach Kolonii. Jechali srodkiem sciezki lesnej.
PRZEJAZDZKE PRZERWAL STRZAL!
Pani Ewa jechala pierwsza, w odleglosci okolo 8 metrów jechal za nia maz. Pomiedzy nimi biegl pies, czarny cocker spaniel. Pupil panstwa Sz. w pewnym momencie zatrzymal sie przy drzewie. Pan Jacek zahamowal, by poczekac na psa. Pani Ewa znajdowala sie po drugiej stronie sciezki. Nagle uslyszeli odglos strzelajacej broni. Pani Ewa obejrzala sie i zobaczyla lezacego przy drzewie psa. Spaniel mocno krwawil.
– W pierwszym momencie myslalam, ze ktos strzelil do meza. Chwile pózniej uslyszalam potworne wycie naszego psa. W ulamku sekundy zeskoczylam z quada i wybieglam na sciezke – relacjonuje Ewa Sz. – Wtedy zobaczylam samochód, malucha
i mezczyzne z bronia w reku!
W tym samym momencie Jacek Sz. takze podbiegl do lezacego psa. Dopiero wtedy zobaczyl mezczyzne stojacego z bronia.
– Mialem wrazenie, ze czlowiek ten chce oddalic sie z miejsca zdarzenia. Krzyczalem „lobuzie, nie strzelaj do ludzi i niewinnych zwierzat”! – opowiada Jacek Sz.
Strzelajacym okazal sie Marian H. Jak sam przyznal, otrzymal sluzbowe polecenie, by odstrzeliwac wszystkie zdziczale, bezdomne psy.
– Zanim ten czlowiek podszedl, zona próbowala ratowac psa. Krew sie lala niemilosiernie, a pan H. stal i patrzyl! Nie udzielil zadnej pomocy! Dopiero kiedy zaczalem krzyczec, przyniósl z samochodu kawalek gazy i przykryl nia psa! – opowiada Jacek Sz.
– Stal i patrzyl na to wszystko. Zadzwonil do swojej zony i powiedzial, ze sie spózni na obiad, bo sie narobilo. Tak wlasnie powiedzial! – mówi Ewa Sz.
– Stalismy zakrwawieni w srodku lasu. Sami na wlasna reke zaczelismy dzwonic po znajomych z okolicznych miejscowosci, bo pan H. wykonal na nasza prosbe jeden telefon do jakiegos weterynarza i stwierdzil, ze czlowiek ten nie ma czasu! – relacjonuje Jacek Sz.
Po kilkunastu minutach na miejsce przyjechali znajomi panstwa Sz. Jeden z nich odwiózl Ewe Sz. do glównej drogi. Równoczesnie wezwano lekarza weterynarii z Drohiczyna oraz losicka policje. Marian H. stal
i przygladal sie, nie próbujac w zaden sposób pomóc.
Kiedy weterynarz przybyl na miejsce, okazalo sie, ze pies ma rozerwana przednia lape, strzaskany bark
i kosci.
– Pies lezal na sniegu zakrwawiony. Od razu zauwazylem czerwona obroze wysadzana cyrkoniami. Podalem srodki przeciwbólowe i przeciwwstrzasowe. Zabralem psa swoim samochodem do Kliniki Weterynarii w Bialymstoku – stwierdza lekarz weterynarii z Drohiczyna. – Niestety, psa nie udalo sie uratowac. Pan Jacek Sz. sugerowal nawet, by amputowac noge zwierzeciu, ale bylo to niemozliwe. Pies stracil mnóstwo krwi i byl za slaby, nie przezylby operacji.
TO NIE BYL
ZDZICZALY KUNDEL…
Pies panstwa Sz. byl szkolonym cocker spanielem. Piekna, czarna, blyszczaca siersc, wspaniale ostrzyzona w jednym z warszawskich salonów fryzjerskich dla psów. Cymes, bo tak sie wabil, mial rodowód.
– Uwazam, ze slusznie zrobilem. Bylem w lesie jako mysliwy. Mialem za zadanie odstrzelac walesajace sie zdziczale psy. Poczatkowo na policji zeznalem, ze nie slyszalem silników jadacych quadów, ale pózniej kolega mi powiedzial, ze pewnie dlatego, ze oni sie zatrzymali i wylaczyli silniki – stwierdza Marian H. – Poza tym ci panstwo zlamali przepisy wjezdzajac quadami do lasu. Schowali sie przede mna i dlatego ich nie widzialem. Gdybym wiedzial, ze tak to wszystko sie skonczy, ze takie bedzie zamieszanie, to bym nie strzelal. Pies tropil zwierzyne, stwierdzilem to po tym, ze mial nos przy ziemi i chyba wachal cos.
– Jak mógl nas nie widziec! Zima na drzewach nie ma lisci! Bylem od psa jakies 4 metry! Znajdowalem sie na linii strzalu! Pan Marian H. doskonale zna nas i naszego psa, bo kupowalismy u niego niejednokrotnie drewno do kominka – opowiada zbulwersowany Jacek Sz.
Kiedy zaistnialo to zdarzenie, nadlesniczym w Sarnakach byl Tadeusz Charkiewicz. On takze uwazal, ze Marian H. zrobil dobrze strzelajac do psa. – Zapewne domniemywal, ze pies klusowal. Poza tym ci panstwo wjechali do lasu pojazdami silnikowymi, co jest zabronione – stwierdza.
Wydawaloby sie, ze za takie przewinienie po prostu „wlepia” sie mandat, a nie strzela…
– Tu nie ma o czym pisac – stwierdzil Jan Okruch, który obecnie jest nadlesniczym w Sarnakach.
Panstwo Sz. uwazaja, ze w gminie Sarnaki reka reke myje. – Wszyscy chca, by sprawe zataic. My jednak chcemy sprawiedliwosci! Dla nas Cymes byl czlonkiem rodziny. Nie chce sie bac wyjsc do lasu. Skierowalismy sprawe do siedleckiej prokuratury – stwierdza Ewa Sz.
CO NA TO SPECJALISCI?
Osoby postronne, znajace sie na prawie lowieckim, bezapelacyjnie potepiaja czyn Mariana H.
– Mysliwy musi ocenic czy pies rzeczywiscie znajduje sie bez opieki. Jesli chodzi o spaniele, nie sa one nawet zdolne zlapac myszy! Rasa ta to plochacze, uzywane w myslistwie do wyplaszania ptactwa. Pan Marian H. jako mysliwy powinien o tym doskonale wiedziec – stwierdza Jan Blaszczyk, lowczy lasów panstwowych w Warszawie. – W tej sytuacji stwierdzono, iz pies byl bez opieki. Wedlug prawa pies pod opieka to taki, który reaguje na glos, jest przynajmniej w odleglosci 100 metrów od wlasciciela. Przyznam szczerze, ja bym nie strzelil….
Podobnie twierdzi prawnik Bartosz Radzimowski, wspólpracujacy z gazeta „Mój pies”.
– Czlowiek ten bezdyskusyjnie zlamal prawo. Skoro rzecz dziala sie w sloneczny zimowy dzien, pies byl czarny i mial czerwona obroze (byl, wiec na bialym tle doskonale widoczny) i mozna bylo stwierdzic, ze to pies rasowy) nie moze byc nawet mowy o podejrzeniu „zdziczenia”. Quadów, którymi poruszali sie wlasciciele czworonoga trudno nie zauwazyc, a zwlaszcza uslyszec. Osobie, która zabija zwierze wbrew tym przepisom, grozi kara pozbawienia wolnosci do roku lub grzywna. Moze byc takze orzeczony zakaz wykonywania zawodu. – stwierdza B. Radzimowski.
Glówny rzecznik dyscyplinarny Polskiego Zwiazku Lowieckiego, Zbigniew Pszeniecki, takze nie ma watpliwosci. – Duzy pies goniacy w lesie sarne, który bez dozoru znajduje sie poza zabudowaniami w porze nocnej i jest agresywny – to sa przeslanki do uznania takiego psa za bezpanskiego. Jesli pies wyglada na zadbanego, nikogo nie goni, do takiego psa strzelac nie mozna. Trzeba traktowac go jako zwierze zagubione, potrzebujace pomocy – mówi Z. Pszeniecki.
Losicka policja prowadzi dochodzenie w tej sprawie. Nie chce ujawniac szczególów. Marian H. odpowie za narazenie zycia panstwa Sz. Ewa i Jacek Sz. zawiadomili o zajsciu nie tylko siedlecka prokurature, ale takze Dyrekcje Generalna Lasów Panstwowych w Warszawie. Jak zakonczy sie cala sprawa? Czy Marian H. zrobil dobrze zabijajac psa? O tym juz wkrótce zadecyduje sad. Jak poinformowal glówny Inspektor DGLP w Warszawie, Ryszard Nowakowski, skarga zlozona przez panstwo Sz. jest rozpatrywana i wkrótce zapadnie w tej sprawie decyzja.