Pod okiem kamer

Czy sylwestra na Placu Sikorskiego spędzimy już pod czujnym okiem kamer? To bardzo możliwe, bo projekt monitoringu miasta wchodzi właśnie w fazę realizacji!

– Podpisaliśmy umowę z firmą wykonawczą. Oznacza to, że budowa systemu monitorującego rozpocznie się lada moment – dowiedzieliśmy się od Sekretarza Miasta Marka Muszyńskiego, który od początku pilotował program i odpowiadał za negocjacje. Sercem systemu będzie siedlecka Komenda Miejska Policji przy Starowiejskiej. To tam zostanie zainstalowana sieć monitorów odbierających przekaz z kamer rozmieszczonych w mieście. Na pierwszy ogień pójdzie centrum Siedlec. System zacznie działać w oparciu o pięć kamer. Ich liczba będzie zwiększana w miarę posiadanych funduszy i potrzeb.

– Podobnie jak w wielu innych miastach, sami musieliśmy wybudować sieć kanałów dla światłowodów, niezbędnych do funkcjonowania systemu monitorowania. Początkowo liczyliśmy na współpracę z TPSA, ale przedstawione warunki były nie do zaakceptowania – twierdzi Marek Muszyński. Monitoring zdecydowanie poprawia bezpieczeństwo mieszkańców terenów pozostających pod kontrolą kamer. Zmniejsza się ilość rozbojów, kradzieży, napadów. Nagrania z kamer są bowiem świetnym dowodem ewentualnych potyczek z prawem. Łatwiej też i szybciej można zareagować w sytuacjach kryzysowych, gdyż podgląd w komendzie pozwala na błyskawiczne wysłanie patrolu tam, gdzie dzieje się coś niepokojącego lub podejrzanego. Monitoring jest także skuteczny w walce z wandalizmem i chuligaństwem. Nie tak dawno właściciele sklepów w centrum miasta mieli ogromny problem z przypadkami wybijania szyb. Sprawców nie można było złapać, a koszty ich działalności były dotkliwe. Denerwowała też bezkarność „niewidzialnych” łobuzów. Monitoring jest świetny w walce z taką patologią. Na baczności powinni się mieć także grafficiarze. Złośliwcy śmieją się, że kamery wskażą także właścicieli psów, którzy nie sprzątają kupek po swoich pupilach. Nie da się ukryć, że tak może być. Jak widać, monitoring w Siedlcach przyniesie całkiem nową erę. Każdy z nas może być niezamierzonym aktorem. Brakuje tylko zwyczajowego okrzyku reżysera: akcja!