www.niepelnosprawnyturysta.com

– Jedno życie się skończyło, zaczęło drugie – Paweł wskazuje na nogi.Nic w nich nie czuje. Rdzeń kręgowy został przerwany między 6. a 7. kręgiem.

Po wypadku wiele dni leżał na OIoMIE. Matka siedziała przy nim cały czas. Nigdy chyba tyle nie mówiła, co wtedy. Opowiadała, co dzieje w domu, co na świecie, jaka jest pogoda. Gdy Paweł odzyskiwał przytomność, pytała go o numery telefonów, numery kont. Zastanawiał się i odpowiadał. I znowu odpływał, a ona znowu mówiła. Ale powroty były coraz częstsze. 

– Ona nie pozwoliła mu odejść – mówi Donat Michalski, ojciec Pawła. – Najgorszy był moment, gdy musieliśmy mu powiedzieć, że nigdy nie będzie chodził. To było tego dnia, gdy Paweł, siedząc na wózku, rozmawiał z inną pacjentką szpitala w Konstancinie. Ona wstała z wózka i szła o kuli. Paweł cieszył się. – Za dwa, trzy miesiące ja też się przesiądę – obiecywał. Rodzice spojrzeli na siebie z bólem. Potem przejeżdżali koło szpitalnej kapliczki. Pod wpływem impulsu Paweł poprosił, aby go tam zawieźli. Chciał zostać sam. Gdy wyjechał, zapytał niby od niechcenia: – No dobra, co jest z tymi moimi nogami? Powiedzieli mu. Byli zaskoczeni, jak mężnie to zniósł… Ale w nocy zadzwonił i strasznie płakał. Musiał jakoś pożegnać to pierwsze życie.

– To był wypadek w pracy. Wydarzył się 29 grudnia 2004 roku. Naprawialiśmy plandekę na TIRze. Spadłem. Obudziłem się już w drugim życiu. Zanim Paweł stał się znanym niepełnosprawnym turystą, rodzina musiała stoczyć swoje walki, odnosząc małe i duże zwycięstwa. Bo był przecież powrót do domu i rozwód. Z żoną nie układało się jeszcze przed wypadkiem. Rozstali się ostatecznie. Ale Paweł nie został sam. Stał się centrum życia rodziny. Dla mamy, ojca i brata jest najważniejszą osobą na świecie. Nowy etap w drugim życiu Pawła zaczął się niemal w rocznicę wypadku. Pomysł, aby poświęcić się turystyce, wydawał się karkołomny. Paweł potrzebuje przecież pomocy: musi być cewnikowany co kilka godzin, myty, bo, nie mając czucia, nie ma kontroli nad potrzebami fizjologicznymi. Jaki będzie jako turysta? – Handbike’a pokazał mi sam w internecie. Bardzo się do tego zapalił. Mówił: tato, takim rowerem mógłbym się poruszać! – wspomina Donat, były żołnierz zawodowy, zapalony turysta. – Policzyliśmy fundusze. Może, gdybyśmy otrzymali dofinansowanie, to przy wyrzeczeniach udałoby się spełnić to marzenie… Ale przez przypadek Donat usłyszał audycję w radiu Wawa „Spełniamy marzenia”. Podał numer Pawłowi i poradził: wyślij sms-a. Paweł wysłał. – Rok temu przed Wigilią słyszę, jak Paweł w swoim pokoju rozmawia z kimś i mówi: dziękuję Mikołaju. Przestraszyłem się. Co on, zwariował? Wpadam do niego, a on płacze. Trzyma w ręku telefon. Radio Wawa i sieć Conforama ufundowali Pawłowi rower o ręcznym napędzie. Producent rowerów Magnus dodał od siebie bajery specjalnie dla Pawła. Ogólny koszt roweru wyszedł aż 10 tysięcy złotych! Ale jest to takie cacko, że Paweł może spełniać swoje marzenia. Pokonuje w ciągu dnia 100 km. Wybiera się właśnie na najbardziej wysunięty na północ na naszym kontynencie półwysep w Norwegii. –Nordcamp to mekka globtraperów – ojciec i syn zapalają się do pomysłu. – Inna od naszej kultura, krajobraz, no i… to wyzwanie. A Paweł i Donat kochają wyzwania. Idą w świat ramię w ramię. Nie jest lekko, nie jest łatwo, więc każde zwycięstwo ma wspaniały smak. W marzeniach sięgają gwiazd. Ich pasja i wola walki przysparzają im przyjaciół, stają się tematem rozmów i niekłamanego zachwytu. Pierwszym sponsorem wyprawy na Nordcamp został… prezydent Lech Kaczyński! Kancelaria prezydenta jako pierwsza odpowiedziała na list opisujący historię Pawła, jego pasję i plany. Wyprawa zaplanowana jest na 2007 rok. Obecnie Paweł trzy razy w tygodniu ćwiczy pod okiem Barbary Dybowskiej, właścicielki studia ćwiczeń siłowych DAWID, która nieodpłatnie opracowuje indywidualne ćwiczenia dla niego na poprawienie sprawności. W najbliższych dniach Paweł rozpocznie też kurs dla niepełnosprawnych: asystenta do spraw sprzedaży. – Będę szukał pracy. Trudno żyć z renty. W swoim zawodzie: mechanizator rolnictwa, nie mogę pracować. Paweł ma oczy matki. Ciepłe, ale o mocnym, twardym spojrzeniu. Tak samo je mrużą w uśmiechu. Hanna, żona zawodowego żołnierza, stanęła ze swoimi mężczyznami do walki ramię w ramię. – Paweł musi być silny, odważny, zawzięty. Nie może być inny – mówi twardo. I Paweł taki jest. Ma 28 lat. Drugie życie przemierza przy pomocy rąk. Z podniesioną głową, czasem potwornie zmęczony. Ale lubi to zmęczenie. Jest jak z tego pierwszego życia. Z ojcem łączy go nie tylko synowska miłość. To też męska przyjaźń, której mogą doświadczyć jedynie prawdziwi mężczyźni. Razem planują wyprawy, razem pokonują kilometry w słońcu, deszczu, śniegu. Teraz razem szukają jeszcze sponsorów, by urzeczywistnić marzenie – Nordcamp. Jeśli zechcecie im pomóc, zajrzyjcie na stronę: www.niepelnosprawnyturysta.com. Jest tam numer konta, na które można wpłacać pieniądze, przeznaczone na wyprawę: Bank Pekao SA 18 1240 2685 1111 0000 3670 6967 z dopiskiem: wyprawa.