9 i 10 września, w kościele pw. św. Jana Bosco w Sokołowie Podlaskim, odbyła się peregrynacja relikwii św. Dominika Savio. Relikwiarz – urna (o wymiarach: 200 x 75 x 110 cm i wadze ok. 400 kg) z figurą Świętego – na stałe jest przechowywany w Bazylice Wspomożycieli Wiernych w Turynie.
W tym roku, w 150. rocznicę śmierci św. Dominika, wyruszył w podróż po świecie. W Polsce będzie do 25 X. Trasa peregrynacji (etym. łac. peregrinatio ‘podróż, pobyt za granicą; pielgrzymka’; dawn. dłuższa podróż, wędrówka, włóczęga; pielgrzymka) w Polsce na http://www.dominik.salezjanie.pl/relikwie/?r=1 Organizatorami peregrynacji są księża salezjanie.
Dominik Savio urodził się 2 IV 1842 r. w San Giovanni di Riva. Był wychowankiem św. Jana Bosco. Jako 5-letni chłopiec służył do mszy św. W 1856 r. założył z kilkoma przyjaciółmi Towarzystwo Niepokalanej – grupę chłopców, zaangażowanych w młodzieńczy apostolat dobrego przykładu. Zmarł na gruźlicę, 9 III 1857 r. w Mondonio, mając niespełna 15 lat.
Papież Pius XI mówił o nim: „Mały, a właściwie wielki gigant ducha”. Papież Pius XII ogłosił go świętym 12 VI 1954 r.
Św. Dominik jest patronem młodzieży – szczególnie ministrantów, chórów chłopięcych oraz kobiet spodziewających się dziecka.
Urna, która zawiera kości Świętego, ma kształt kryształu. Jest przezroczystą szkatułą z figurą przedstawiającą św. Dominika w środku. Do jej budowy użyto: brązu (części wykonane z brązu przedstawiają epizody z życia Świętego), kryształu, żywicy syntetycznej do figury, prawdziwych tkanin do ubrania, gładkiego jedwabiu do obić. Św. Dominik, chociaż w pozycji leżącej, jest pokazany jako żyjący – w momencie ekstazy. Postać Świętego została wykonana na podstawie badań, jakim poddano zachowane szczątki.
Autorem urny jest Mauro Baldessari. Zdjęcie urny na http://www.dominik.salezjanie.pl/relikwie/?r=2 (Ana)
