Deskorolkowy kawałek świata

Siedleccy pasjonaci
deskorolki nie mają miejsca, w którym
mogliby swobodnie jeździć i rozwijać swoje umiejętności. O kawałek placu i kilka przeszkód dopominają się bezskutecznie od sześciu lat.
– Panie prezydencie,
kiedy powstanie
skatepark? – pytają.

Skateboarding to fascynujący sport ekstremalny. Kiedy oglądam popisy skejterów w Internecie, nie daję wiary, co można zrobić na kawałku deski. Akrobacje mistrzów tej dyscypliny (Tony Hawk i inni) dosłownie zapierają dech w piersiach. Tymczasem siedleccy fani deskorolki nie mają lekko. Ich bolączką jest brak miejsca, w którym mogliby swobodnie jeździć i rozwijać umiejętności. O kawałek placu i kilka przeszkód dopominają się bezskutecznie od sześciu lat. Dlatego dźwigają na barkach zbudowane przez siebie prowizoryczne przeszkody i oddają się pasji gdzie popadnie. Niestety, wtedy daje znać o sobie szara rzeczywistość. Wszędzie są domy, bloki czy zakłady pracy. A że skateboarding to głośny sport, niemal z każdego miejsca się ich przepędza.

Skejterzy, to nie chuligani 
– Przy szkole nr 12, przy Unitów dorośli rzucali w nas jajkami. Nie było to miłe – opowiada Łukasz Kosowski, 18-letni pasjonat deskorolki. I podaje inny przykład. – Kiedy jeździliśmy przy budynku Starostwa, wychodził ochroniarz i mówił: „Do widzenia, idźcie do piaskownicy. Nie macie gdzie jeździć? To już nie mój problem”- relacjonuje chłopak. „Do widzenia” mówili też policjanci i pracownicy administracji szpitala. W każdym miejscu dawano do zrozumienia, że są intruzami. Przy okazji zabierano młodzieży własnoręcznie skonstruowane przeszkody. To dla nich przykre. – My chcemy tylko rozwijać swoje zainteresowania, zamiast bezczynnie siedzieć godzinami pod blokiem – wyjaśnia Kosowski. – Trzeba wybudować dla nich skatepark, czyli specjalistyczny tor przeszkód. Wtedy nie będą nikomu wadzić – postuluje od kilku lat radny Marek Kordecki. Postawił sobie to zresztą za punkt honoru. On wie, że skejterzy nie są chuliganami. – Część z nich studiuje, założyli swój klub, prowadzą stronę internetową, jeżdżą po całej Europie, oddając się swojej pasji – wylicza z uznaniem. Dodaje też, że lepiej pomóc młodzieży, zamiast podcinać jej skrzydła. Nie dziwi się jednak reakcjom mieszkańców miasta, którzy zawsze nieufnie podchodzą do tego, co nowe i nieznane, lub zwyczajnie w świecie chcą mieć spokój pod oknami. Przyznaje, że jego pierwsze kontakty z fanami deskorolki wyglądały podobnie. Pełnił wówczas funkcję prezesa pewnej wspólnoty. – Musiałem ich przeganiać spod naszych okien, żeby szli gdzie indziej. A oni na to: „To my sobie pójdziemy, ale dokąd?”. Wtedy zrobiło mi się ich szkoda. Zacząłem z nimi rozmawiać, poznawać ich problemy i przekonałem się, że to wartościowi młodzi ludzie – wspomina Kordecki. 

Nadążyć za światem 
O potrzebie budowy skateparku mówi się od sześciu lat. W międzyczasie chłopcy powołali do życia Siedlecki Klub Sportów Ekstremalnych, mając nadzieję, że w ten sposób zwrócą uwagę urzędników na pewne problemy. Do dziś swoją postawą udowadniają, że skateboarding nie był ich chwilowym wyborem. – Naprawdę kochamy ten sport i dla niego jesteśmy w stanie zrobić wszystko – mówi Łukasz. Potwierdzają to corocznymi wypadami do Pragi. Pokonują wiele kilometrów, by choć przez chwilę móc poczuć klimat prawdziwego skateboardingu. Na tamtejszym torze przeszkód można spotkać zapaleńców nawet po trzydziestce. W stolicy Czech ten sport traktuje się inaczej: nie ma niechęci, jest za to mnóstwo przyglądających się z zainteresowaniem widzów. Czy nasi fani deskorolki znajdą kiedyś podobne zrozumienie w rodzinnym mieście? – Świat się zmienia i musimy za nim nadążać – podkreśla M. Kordecki. Jego zdaniem nie można ograniczać się tylko do popularnych sportów typu piłka nożna. Wsparcia i zrozumienia potrzebują również nowe dyscypliny. – Ostatnie olimpiady pokazały, że Polacy odnoszą w nich spore sukcesy – argumentuje. Kordecki jest przekonany, że w przyszłości deskorolkowcy mogliby reprezentować i promować nasze miasto. Wcześniej jednak trzeba im stworzyć odpowiednie zaplecze. 

Ważne są daty 
W całej Polsce skateparki wyrastają jak grzyby po deszczu, i to w małych miejscowościach, takich jak Hajnówka. Dlaczego więc w 70-tysięcznych Siedlcach miałoby nie być takiego obiektu? Siedlecki skatepark służyłby nie tylko fanom deskorolek, ale także miłośnikom jazdy na rolkach i wyczynowej jazdy na rowerze. Łukasz Kosowski szacuje, że jest około dwustu takich osób. – Gdyby powstał, byłoby na pewno drugie tyle – zapewnia. Młodzi póki co wydeptują ścieżki i ślą pisma. Mają po swojej stronie radnego Kordeckiego i Młodzieżową Radę Miasta. – Niedawno zwróciliśmy się z pismem do dyrekcji szkół o zgodę na zbieranie podpisów na „tak” dla skateparku. Chcemy pokazać władzom, jak dużo młodych osób jest za tym. Liczymy na spory odzew – mówi Martyna Remberak z MRM. Również Marek Kordecki jest dobrej myśli. – W obecnej kadencji Rady Miasta zrozumienie tego nowoczesnego sportu oraz przychylność wizji skateparku jest dużo większa niż w poprzedniej – twierdzi. Wstępne plany już są. Jeszcze w tym roku powinien powstać obiekt tymczasowy, żeby młodzi zapaleńcy mieli w ogóle gdzie jeździć. Do tego celu mogłaby posłużyć kupiona przez miasto hala PKP. Kolejny krok to opracowanie projektu skateparku. Możliwości jego lokalizacji są dwie. W pierwszej koncepcji mówi się o placu przy budowanym multipleksie, w drugiej o Błoniach, gdzie planowany jest kompleks sportowy (skatepark mógłby być jednym z jego elementów). Specjalistyczny tor przeszkód to koszt rzędu 200 tys zł. – Jest to obiekt otwarty, nie ma ogrzewania, odpadają koszty eksploatacji. Będzie tańszy w utrzymaniu niż w przypadku innych sportów – przekonuje Kordecki. To kolejny argument przemawiający za jego budową. Jak widać, wizja jest, a obietnic się nie żałuje. Jednak sam radny Kordecki batalii o skatepark nie wygra. Potrzebne jest poparcie całej Rady i prezydenta. Zniecierpliwieni skejterzy chcą wiedzieć konkrety. Dla nich ważne są daty, a tych wciąż nie ma. Deskorolkowy „własny kawałek świata” to dla nich wciąż jeszcze odległy ląd.