Kobieta z charakterem

Mówią o niej: kobieta z silnym głosem. Zawsze najpierw była matką, a dopiero potem wokalistką. Teraz, gdy ma już prawie dorosłe dzieci,
może realizować się w tym, na co wcześniej nie miała czasu.

Iwona Kobylińska urodziła się w Janowie Podlaskim, lecz uchodzi za siedlczankę. To w Siedlcach spełniła swoje marzenie o śpiewaniu, tutaj też przyszła na świat trójka jej dzieci. Zawsze miała wiele pasji i talentów. Próbowała malować, rzeźbić, chciała zostać archeologiem… Ale śpiewanie i tak zwyciężyło! Już jako mała dziewczynka miała mocną, niską, wręcz dorosłą barwę głosu. Każdy zwracał na nią uwagę. To dar po mamie, która w młodości też śpiewała – i robiła to tak, że aż szyby drżały. Sama nie miała okazji spełnić się jako wokalistka, ale przelała swoją miłość do muzyki na córkę. Iwona od najmłodszych lat jeździła na festiwale piosenki i zawsze wracała z nagrodami. – Wszystkie trofea wręczałam rodzicom, bardzo chciałam, żeby byli ze mnie dumni – wspomina. I udało się. W wieku 16 lat została odkryciem roku na jednym z bluesowych festiwali.
A potem miała czteroletni romans z… heavy metalem. Starszy brat słuchał w domu hard rocka i ona siłą rzeczy też to chłonęła. – Nauczył mnie rozpoznawać wszystkie zespoły. Puszczał fragment piosenki, po czym kazał zgadywać, kto gra i jaki to utwór – przypomina sobie wokalistka. W końcu sama zapragnęła śpiewać coś ostrzejszego. Wraz z kolegami zmontowała zespół heavymetalowy i pojechali na przesłuchania konkursowe do Jarocina. Walter Chełstowski, ówczesny Bóg i Car festiwalu, zachwycił się silnym, nietuzinkowym głosem Iwony. Powiedział: „Przechodzicie, chłopaki i dziewczyno, dalej. No ale nie ukrywam, że to dzięki waszej wokalistce”.
W trakcie studiów Iwona poznała Jurka Kobylińskiego, z którym związała swoje prywatne i zawodowe życie. Tak stworzyli popularną „Orkiestrę Dni Naszych”. Zaczynali od poezji śpiewanej, potem w ich muzyce znalazły się także elementy rocka i bluesa, w końcu zaczęli grać shanty, a dziś swoją twórczość określają krótko: „folk’n’roll”. W ciągu 16 lat działalności zespół zagrał ponad 1600 koncertów dla dorosłych i około 900 dla dzieci. Występowali na najważniejszych polskich scenach, m.in. w warszawskiej Sali Kongresowej PKiN i na „Przystanku Woodstock”. Iwona nagrała z „Orkiestrą” 12 płyt. „Jest najjaśniejszą wizytówką zespołu”- piszą koledzy na oficjalnej stronie internetowej „ODN”.

Silny charakter
Choć ma usposobienie ciepłej, wrażliwej osoby, drzemie w niej ogromna siła. Jak sama mówi, kobiety z silnym głosem mają też mocne charaktery. Może nie jest zbyt konsekwentna w działaniu, może miewa często słomiany zapał… Ale z najważniejszymi sprawami w życiu radzi sobie nieźle. – Nie mówię, że się nigdy nie załamuję (bo nie ma chyba takiej osoby), ale zaraz zbieram się w sobie i to przezwyciężam – wyznaje. Tak było po rozstaniu z mężem. Choć ich związek się rozpadł, zespół działa dalej. Nadal spotykają się w studiu nagraniowym i na koncertach. Dla obojga nie jest to łatwe.
Iwona przez wiele lat miała pod górkę. Musiała organizować życie rodzinne (małe dzieci!) i godzić to z wyjazdami w trasy koncertowe. Gdyby nie pomoc rodziców, a w szczególności mamy, wojaże nie byłyby możliwe. – Było mi ciężko, ale cieszyłam się, że nie muszę rezygnować ze swojej pasji – wspomina ten okres.
Teraz, gdy ma już prawie dorosłe dzieci, może realizować się w tym na, co wcześniej nie miała czasu: próbować nowych rzeczy na ścieżce artystycznej. Pojawiło się już kilka propozycji… – Jedna w klimacie bluesowo-popowo-rockowym z elementami jazzu. Odbyły się nawet pierwsze próby – zdradza. Ma sporo pomysłów i klarowną wizję tego, co chce robić. Ale za wcześnie, żeby o tym mówić. Możemy być pewni jednego: wysokiego poziomu, bo Iwona to profesjonalistka.
Na co dzień jest bardzo aktywną osobą, ma mnóstwo zainteresowań. Lubi długie wędrówki po górach, wyprawy rowerowe, a ostatnio także jazdę na nartach i nurkowanie. Uwielbia podróże – zarówno all inclusive, jak też te bez wygód, tylko z plecakiem. W ten sposób niedawno przemierzyła z przyjaciółmi Tajlandię. Zachwyciła się tamtejszymi ludźmi, ich pogodą ducha. – Byłam świadkiem zderzenia dwóch aut. Kierowcy wysiedli z samochodów i obaj, kłaniając się sobie
i uśmiechając, nawzajem przepraszali. Wcale nie było ważne, kto zawinił. Zszokowało mnie to, bo u nas zakończyłoby się to inaczej – opowiada.
Zazdrości Tajom życzliwości i radości życia. Chociaż sama też stara się być taka na co dzień: żyje swoim życiem, a wszystkim dookoła życzy jak najlepiej. Ma nadzieję, że i sama jest odbierana w podobny sposób.
Iwona ma urok, wdzięk osobisty, oryginalny styl i urodę, a także świetną figurę. Zawsze trzyma klasę. Jak ona to robi? – Miło słyszeć takie komplementy, ale uważam je za nieco przesadzone – kwituje krótko. Na pewno pomaga jej to, że robi coś, co kocha. Śpiew kojarzy się Iwonie
z radością, szczęściem i spełnieniem. – Przez całe życie przechodzę terapię śpiewem – uśmiecha się. W czasie koncertu oczyszcza się organizm, wyzwalają się endorfiny, hormony szczęścia. Koncerty uskrzydlają artystę, dają mu dużo energii, siłę. Idolka Iwony, Tina Turner, wielokrotnie zapowiadała koniec swojej kariery
i bez przerwy powracała na scenę. Bo występy sprawiały jej radość i satysfakcję. Iwona też nie wyobraża sobie życia bez sceny. – Dopóki starczy mi sił i zdrowie pozwoli, będę śpiewała, jeśli tylko ktoś będzie chciał mnie słuchać – deklaruje. – A nawet gdyby nikt nie chciał, też będę śpiewała. Jak każda kobieta: przy garach, dla siebie.