Pomimo choinki, jemioła nadal pozostała dość znaczącym symbolem Bożego Narodzenia. Ważność jemioły wynika z kilku powodów.
Jednym z nich jest magiczna moc realizacji życzeń.
Życzenia składane pod jemiołą spełnią się na pewno. Natomiast pocałunek pod nią przynosi szczęście, powodzenie i gwarantuje trwałość związku osób całujących się pod krzewem. Warto pamiętać o tym, że pod jemiołą każdy mężczyzna może, bez żadnych konsekwencji, pocałować damę, która podoba się mu najbardziej. Dom udekorowany jemiołą omijają wszystkie złe moce i przypadki. Krzew zapobiega pożarom i sprowadza do domu szczęście oraz bogactwo.
Magiczna, święta roślina
Już w starożytności jemioła była uważana za roślinę świętą i magiczną. Według starej legendy, dawno, dawno temu, kraj Celtów nawiedziła straszna zaraza, na którą nie było lekarstwa. Ciała chorych pokrywały się czarnymi, ropiejącymi wrzodami. Ludzie umierali w strasznych męczarniach. Druidzi, czyli kapłani celtyccy, bez powodzenia szukali skutecznego medykamentu. Pewnego razu Ram, najbardziej znaczący kapłan, strapiony niepowodzeniami, na leśnej polanie usnął pod dębem. We śnie Ram ujrzał postać odzianą w białą, powłóczystą szatę. Widziadło miało w ręku laskę, wokół której owijał się wąż. Postać laską wskazała na jemiołę rosnącą na dębie i rzekła: – „Oto jest lek na choroby, które gnębią twój naród”. Następnie widziadło złotym nożem ścięło gałąź jemioły i podało ją Ramowi. Postać nauczyła również kapłana sporządzania lekarstwa z jemioły. Medykament okazał się skuteczny. Wkrótce straszna choroba została przezwyciężona. Od tego zdarzenia Celtowie jemiołę uważali za świętą. Wędrujący druidzi gałązkę rośliny trzymali w ręce.
Drzewo, na którym wyrosła jemioła, druidzi uważali za nawiedzone i ulubione przez bogów. Krzew ścinano złotym sierpem lub nożem w czasie wiosennego zrównania dnia z nocą lub na przełomie wiosny i lata. Jemioła leczy źle gojące się rany, od ludzkich siedzib odpędza złe moce. Gałązki rośliny w domach likwidowały mór, wypędzały myszy i szczury. Z liści jemioły druidzi robili maść pomagającą przy wszystkich boleściach.
Pamiątka po Celtach?
Do Polski zwyczaj dekorowania domów jemiołą trafił z Wysp Brytyjskich. Niektórzy twierdzą, że zwyczaje związane z jemiołą nie przybyły do nas z Wysp Brytyjskich, lecz są pamiątką po czasach, kiedy na obecnych ziemiach polskich mieszkali Celtowie. Jemioła trafiła do naszych domostw znacznie wcześniej niż choinka. Zgodnie z obwiązującą tradycją, w Boże Narodzenie pęk jemioły trzeba zawiesić przy drzwiach, żeby odpędzić demony i siły nieczyste. Najlepiej znaleźć krzew z owocami, które są symbolem powodzenia u płci przeciwnej. O wyjątkowości jemioły decydują jej zielone przez cały rok liście. Dlatego roślina jest symbolem dobrobytu i płodności. Sprytne ssawki
Jemioła została wyposażona przez naturę w sprytne ssawki, które wnikają do wiązek przewodowych drzew. W ten sposób roślina podkrada drzewom wodę i sole mineralne. Trzeba sprawę nazwać po imieniu. Jemioła jest półpasożytem, ale za to jakim pięknym. Krzew najczęściej można spotkać na: topolach, dzikich gruszach, lipach, brzozach, jabłoniach, znacznie rzadziej na dębach. Nie można jednak zbyt surowo oceniać jemioły, ponieważ drzewom nie wyrządza większych szkód. Roślina ma zdolność fotosyntetyzowania, podczas którego wytwarzają się związki organiczne. Jemiołę rozsiewają ptaki, które jedzą mięsiste owoce, natomiast ziarna wydalają. Następnie ziarna kiełkują w szczelinach drzew i w taki oto sposób na wysokich drzewach niespodziewanie pojawiają się wiecznie zielone „sadzonki” o skórzastych liściach.
Lecznicze właściwości
Oprócz symbolicznego znaczenia, jemioła jest bardzo cenionym składnikiem w nowoczesnej medycynie i kosmetyce. Roślina zawiera sole magnezu, potasu, wapnia, związki żywicowe, acetylocholinę, cukry i kwasy organiczne. Jemioła działa przede wszystkim przeciwskurczowo i przeciwkrwotocznie. Dlatego preparaty z jemioły stosowane są przy nadciśnieniu tętniczym, krwawieniu z ran, płuc czy dróg oddechowych. Jemioła działa również przeciwmiażdżycowo i pomaga w leczeniu wszelkich powikłań związanych z tym schorzeniem, jak: drętwienie nóg i rąk, szum w uszach, uderzenia do głowy i otępienie starcze. Preparaty z jemioły usprawniają krążenie krwi, zapobiegają zawałom serca, udarom mózgu, poprawiają przemianę materii i pracę trzustki, wzmacniają organizm i dzięki obecności lektyn, hamują rozwój nowotworów.
Należy pamiętać o tym, że jemioła jest rośliną bardzo silnie działającą i należy obchodzić się z nią bardzo ostrożnie. Najlepiej po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie leków jemiołowych może wywołać wymioty, kolki, majaczenia i drgawki. Przy nadciśnieniu i w okresie klimakterium godna polecenia jest herbatka z jemioły. Łyżkę suszonego ziela zalewamy szklanką przegotowanej, letniej wody. Odstawiamy na 12 godzin i następnie przecedzamy. Szklankę herbatki jemiołowej pijemy małymi łyczkami w ciągu dnia. Po tygodniu delektowania się napojem robimy dwu- lub trzytygodniową przerwę. Następnie kurację powtarzamy, ale nie dłużej niż przez pół roku.
