Przewodniczacy Akcji Katolickiej z Trzebieszowa przyznal sie do winy
i zaproponowal dla siebie kare roku pozbawienia wolnosci!
Przed rokiem w Trzebieszowie zmieniono dyrektora tamtejszego gimnazjum. Decyzja wójta gminy spotkala sie z oporem lokalnej spolecznosci. Kilkoro najbardziej aktywnych mieszkanców wsi poderwalo reszte do aktywnego oporu. Gloszono, ze nowa dyrektorka, Wanda Sz., nie nadaje sie do pracy z mlodzieza. Gdy zabraklo argumentów slownych, skorzystano z silowych. Wande Sz. wyzwano i pobito. Sprawa zajela sie prokuratura, a niedawno akt oskarzenia przeciwko kilku osobom trafil do sadu.
Rozprawa przeciwko Bozenie R. – nauczycielce gimnazjum, Adamowi i Grazynie K. – rodzicom uczestniczacym w protescie oraz Kazimierzowi Z. – przewodniczacemu oddzialu Akcji Katolickiej, których obciazono odpowiedzialnoscia za zeszloroczne zdarzenia, rozpoczela sie w czwartek 11 marca. Adam K. i Kazimierz Z. staneli przed sadem pod zarzutem pobicia Wandy Sz. Bozenie R. prokurator zarzuca pobicie i zniewazenie dyrektorki gimnazjum. Zniewagi miala sie równiez dopuscic, zdaniem prokuratury, zona Adama K. – Grazyna.
Atmosfera w Sadzie Rejonowym w Lukowie w niczym nie przypominala zgielku, jaki panowal pod murami szkoly w Trzebieszowie. Bylo spokojnie, chociaz na poczatku doszlo do swoistej próby sil.
Prowadzacy rozprawe przewodniczacy Wydzialu Karnego, sedzia Dariusz Wereszczynski oglosil, ze na podstawie art. 359 p. 2 Kodeksu postepowania karnego (niejawne sa rozprawy dotyczace pomówien lub zniewag) postepowanie bedzie niejawne. Na sali rozpraw oprócz stron procesowych, a wiec pokrzywdzonej, oskarzonych, ich pelnomocników, prokuratora i swiadków nikt inny nie bedzie mógl przebywac. Zgodnie jednak ze wspomnianym przepisem kpk rozprawa moze odbywac sie jawnie na wniosek pokrzywdzonej.
Decyzja ta byl bardzo zaskoczony jedyny obserwator na rozprawie, przewodniczacy Zarzadu Powiatowego „Samoobrony” i mieszkaniec Trzebieszowa, Lucjan Szekalis. Zamierzal przygladac sie przebiegowi procesu swych sasiadów. Nie mial jednak wyjscia. Musial opuscic sale rozpraw.
Z podobnym zadaniem sad zwrócil sie jeszcze do oskarzonych malzonków K., poniewaz na sali przebywala ich nieletnia córka. Grazyna i Adam K. próbowali wyjasniac, ze dziewczynka jest dzieckiem specjalnej troski, choruje na serce i wymaga stalej opieki doroslych, a oboje malzonkowie zostali wezwani w tym samym terminie na rozprawe. Argumenty te spotkaly sie z ostrym komentarzem, z którego wynikalo, ze skoro córka Panstwa K. nie potrzebowala opieki podczas zajsc sprzed roku, gdy K. brali udzial w karczemnej awanturze przed gimnazjum, to i teraz powinna dac sobie rade sama. Próby dyskusji i argumentacji sad ucial grozba zastosowania kary porzadkowej. Ostatecznie – jak twierdza oskarzeni – podniesionym glosem zarzadzil, by matka opuscila sale razem z dzieckiem.
Sadowi nie udalo sie przesluchac wszystkich oskarzonych i 4 swiadków, którzy nie dotarli na rozprawe. Na sali sadowej zabraklo równiez Bozeny R., nauczycielki z Trzebieszowa, która przez oskarzonego Adama K. przekazala sadowi zwolnienie lekarskie.
Okazalo sie jednak, ze bylo to zaswiadczenie wystawione przez zwyklego lekarza, a w przypadku procesu karnego, o chorobie oskarzonego, moze sad informowac i domagac sie skutecznego zwolnienia w danym dniu z rozprawy jedynie lekarz sadowy. Ostatecznie sad podjal decyzje o doprowadzeniu jej na kolejna rozprawe przez policje. Dalsze przesluchania beda wiec prowadzone w czwartek 1 kwietnia.
Za sukces wymiaru sprawiedliwosci uznac nalezy dzialania podjete wobec oskarzonego Kazimierza Z., jakie podjeto po krótkiej przerwie,
w trakcie której pozostali oskarzeni zostali zwolnieni do domów. Kazimierz Z. jako jedyny przyznal sie do zarzucanych mu czynów i zgodnie
z obowiazujacym prawem dobrowolnie poddal sie karze. Zaproponowal rok pozbawienia wolnosci z zawieszeniem, tytulem próby, na 2 lata oraz kare grzywny w wysokosci tysiaca zlotych. Sad przystal na zgloszona propozycje i wydal juz stosowny wyrok.
Dalszy przebieg procesu toczacego sie za zamknietymi drzwiami bedziemy relacjonowali w miare mozliwosci i o ile dotrzemy do wiarygodnych zródel informacji.
