[j]gfx/gazeta/belowanie.jpg[/j]
Starzy ludzie na wsi mówia, ze zle czai sie wszedzie. Ze trzeba uwazac, licha nie wywolywac, z Bogiem dobrze zyc. Bo zle czeka tylko chwili.
Takiej jednej, jedynej – gdy czlowiek traci czujnosc, bo zycie toczy sie juz tak utartym szlakiem, ze trudno z niego zboczyc.
A ta chwila zmienia wszystko. Nieodwracalnie. I strasznie.
– Niech Bóg chroni tego dzieciaka, niech mu da spokojny sen. To za duzo na mlode oczy i serce – stary gospodarz z Bali robi znak krzyza. – Szkoda, ze to dzieciak musial pierwszy zobaczyc ojca.
Ludzie ze wsi mówia, ze to byl dzien, jak kazdy inny.
– Zadnego znaku, zadnego przeczucia. A tu takie nieszczescie.
Slonce juz znizalo sie do ziemi jak wielki goracy talerz. Ale na polach – ruch niczym na glównej ulicy miasta. Warkot maszyn, ludzie jak mrówki wedrujace do mrowiska, przejezdzajace ciagniki z przyczepami pelnymi siana, slomy. Kazdy chcial wykorzystac jeden ze slonecznych cieplych dni, bo przeciez pogoda tego lata to istna loteria. A siano nie lubi deszczu. To czerwcowe gnilo ludziom w sasiekach. Krowy nie chcialy go jesc.
– Gdzies tak juz na siódma wieczór bylo, kiedy dzieciak polecial na pole zobaczyc, czemu ciagnik stoi w miejscu, choc widac, ze pracuje. Do rolowania slomy w bele ojciec pojechal juz sam. Ale maszyny stoja w miejscu, a ojca nie widac.
To nie bylo juz to samo pole. W zlotych refleksach zachodzacego slonca ziemia miala czerwony kolor. Male serce chlopca scisnal strach i ból. Z placzem pobiegl do domu.
– Mozemy sie tylko domyslic, jak bylo. Rolnik pracowal sam. Najprawdopodobniej próbowal popchnac noga slome w prasie, nie wylaczajac urzadzenia – mówia policjanci, którzy juz chwile pózniej byli na miejscu tragedii. – Dostal sie w zeby prasy. Urzadzenie wciagnelo go. Mezczyzne po prostu zrolowalo, wyrzucilo go w belce slomy. Mial 32 lata. Syn zobaczyl go wlasnie w tej beli.
Co decyduje o tej jednej, jedynej chwili, w której wszystko sie zmienia, cos sie konczy, cos zaczyna? Zmeczenie? Wiara, ze nic zlego nas nie spotka? Przeznaczenie?
Ludzie na wsi wzruszaja ramionami.
– Kto wie, jakie plany ma Pan Bóg wobec nas? Tego sie nie wie. To i ksiadz czasem nie potrafi wytlumaczyc, czemu taka tragedia spotyka ludzi. A ten wypadek z dziecmi sprzed lat? Bawily sie szkraby na polu, schowaly sie w zwalkowanym sianie. Pewnie sie smialy do siebie, ze taka dobra kryjówka, ze rodzice ich nie znajda. Prasa zebrala je razem z sianem. Alez to byla tragedia! Tam cala wies plakala.
Pola powoli pustoszeja. Zlote refleksy zbóz odeszly w przeszlosc. Zaczely królowac kolory ziemi. Brunatne i szare polacie ustrojone gdzieniegdzie drzewami z czerwieniejacymi liscmi. Przed rolnikami jeszcze wykopki. W pola znowu wyjda maszyny. (m)
W minionym roku w siedleckiej KRUS odnotowano wzrost wypadków rolników przy pracy. W porównaniu z rokiem 2002 wypadków bylo az o 119 wiecej. Nadal jedna z przyczyn tragicznych zdarzen i okaleczen jest niesprawny lub niekompletny sprzet rolniczy. W maszynach brakuje oslon zabezpieczajacych przed pochwyceniem lub okaleczeniem, sprzet bywa naprawiany prowizorycznie. Czesto tez wszelkie prace przy maszynach sa wykonywane wówczas, gdy urzadzenie pracuje. To elementarny blad w zasadach bezpiecznej pracy.
Przyczyn tych bledów upatruje sie w zubozeniu rolników, których nie stac na nowe czesci i kosztowne naprawy sprzetu. Inna, wazna przyczyna wypadków bywaja jednak zaniedbania w podstawowych zasadach bezpiecznej pracy.
W ubieglym roku w siedleckiej KRUS odnotowano 395 wypadków w rolnictwie. W tym roku, do sierpnia, zgloszono 220.
