Władze miasta i powiatu oraz Łukowski Ośrodek Kultury zorganizowały w piątek (14.11) konferencję popularno-naukową, poświęconą Eugeniuszowi Kwiatkowskiemu, który jest honorowym obywatelem Łukowa.
Były dwa wykłady, które wygłosili goście z Polskiej Akademii Nauk w Warszawie i Akademii Morskiej z Gdyni. W wyświetlonym filmie dokumentalnym przypomniano fakty z życia E. Kwiatkowskiego, którego większość pamięta jako budowniczego Gdyni, ale zapomina, że jako piłsudczyk i żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej walczył o niepodległość i przez pewien czas jako wojskowy kierował Łukowem.
Na zakończenie był koncert Chóru „Lutnia” z I LO im. T. Kościuszki w Łukowie oraz wystawa fotograficzna poświęcona E. Kwiatkowskiemu. (pgl)
Eugeniusz Kwiatkowski urodził się 30 grudnia 1888 r. w Krakowie. Dzieciństwo spędził w Czernichowicach pod Zbarażem. Uczył się w Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie i w słynącym z wysokiego poziomu nauczania oraz patriotycznego wychowania młodzieży Gimnazjum OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem. Studiował chemię na Politechnice Lwowskiej i Uniwersytecie w Monachium. Był członkiem niepodległościowego „Zarzewia” i „Zet-u”. Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.
W czasie I wojny światowej służył w Legionach i w konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. Wystąpił z wojska w stopniu porucznika w 1921 r. i rozpoczął pracę w przemyśle. Wykładał też na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Po zamachu majowym rozpoczął karierę ministerialną. Został ministrem przemysłu i handlu kończąc budowę portu w Gdyni. Dzięki jego decyzjom wybudowano fabrykę związków azotowych w Mościcach pod Tarnowem.
W latach 1928-30 był posłem na Sejm. Wyróżniał się erudycją i bogatą osobowością. Miał śmiałe, liberalne poglądy, dlatego w latach rządów sanacyjnych (1930-35) był odsunięty od władzy. Od 1935 r. był wicepremierem i ministrem skarbu. Odpowiadał za całą polską gospodarkę. Przyczynił się do powstania Stalowej Woli. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę Centralnego Okręgu Przemysłowego, którą przerwał wybuch II wojny światowej. 18 września 1939 r. E. Kwiatkowski został internowany w Rumunii.
W 1945 r. wrócił do kraju. Pracował w Gdańsku, Elblągu, Szczecinie, był również przewodniczącym Komisji Planu Rozbudowy Trójmiasta, a w latach 1947-1952 posłem na Sejm. Od 1948 r. stopniowo odsuwany od działalności państwowej i publicznej. Władze PRL wydały mu nawet administracyjny zakaz pobytu na Wybrzeżu. Wrócił do Krakowa i poświęcił pracy naukowej. W 1973 r. jeszcze raz sięgnięto do jego olbrzymiej wiedzy dotyczącej gospodarki morskiej. Poproszono go o konsultację planu budowy Portu Północnego w Gdańsku.
Eugeniusz Kwiatkowski zmarł w Krakowie 22 sierpnia 1974 r. Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim. Jest kawalerem Orderu Orła Białego.
