Wieczór poetycki Sebastiana Barana. Emocjonalne wiersze.

Podczas spotkania była prezentowana twórczość poetycka Sebastiana Barana. Wiersze czytał Daniel Pugacz. Spotkanie było bardzo emocjonalne. Jedne wiersze dają nam do myślenia i uczą wrażliwości na drugiego człowieka. Drugie pokazują obojętność i wzajemną nienawiść. Inne jeszcze kierują ku miłości.

– Wiersze Sebastiana, jak sam podkreśla, są pisane prostym językiem, dlatego tak łatwo trafiają do odbiorców. Czytających porusza sentymentalny, rozmarzony, chociaż nie pozbawiony krytyki wobec rzeczywistości styl pisania. Każdy znajdzie coś dla siebie, gdyż jak staraliśmy się udowodnić, tematyka tekstów jest bardzo różnorodna  – powiedział Daniel Pugacz prezentujący wybrane wiersze. – Wyboru prac na spotkanie dokonałem sam, starając się podzielić je tematycznie, by ukazać twórczość Sebastiana ze wszystkich stron. Pogrupowane po trzy utwory zestawy podzieliłem na te poruszające problemy osobiste, jego ocenę świata, poświęcone bliskim mu ludziom jak i ludzkości uniwersalnie, religijne, prorokujące a nawet satyryczne. Mam nadzieję, że wybrzmiały ukazując wszystkie oblicza poety zawarte w jego dziełach., a sam zaś starałem się oddać jak najlepiej mieszankę styli i uczuć towarzyszących mu gdy je pisał.

Sebastian Arkadiusz Baran to utalentowany siedlczanin, piszący bardzo emocjonalne osobiste wiersze. Ma swoich poetyckich mentorów, ale na nikim się nie wzoruje. Chce, by to były tylko jego wiersze, napisane tak jak sam to czuje. W wierszach opisuje swoje emocje, obawy, prośby do Boga… są tez wiersze wesołe, tych jest znacznie mniej. Sebastian jest osobą niepełnosprawną, która chce żyć jak każdy z nas. W wierszach porusza problem inności i niechęci innych do niego. Wyraża swoje pragnienia do bycia szczęśliwym.

Wieczór prowadziła Ewelina Raczyńska – dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Siedlcach.

– Zadaniem biblioteki jest m.in. wsparcie i promowanie poetów i prozaików, a szczególnie tych rodzimych – mówi Ewelina Raczyńska dyrektor biblioteki. – Sebastian Baran od ponad 20 lat pisze wiersze. Ich głębię i wartość chcieliśmy pokazać publiczności. Interpretacja twórczości w wykonaniu Daniela Pugacza pozwoliła zrealizować w pełni nasz zamiar. Czwartkowy wieczór poezji wzbudził refleksję, że niepełnosprawność to oddanie światu sprawności za wrażliwość, a poezja to głos, a nawet krzyk serca. Mam nadzieję, że dorobek Sebastiana doczeka się publikacji, co z pewnością będzie dla autora ogromną radością.