Miesięcznik Komendanta Głównego Policji „Policja 997” w superlatywach opisał asp. szt. Zenona Pawlikowskiego, asystenta Wydziału Kryminalnego łukowskiej Komendy Powiatowej Policji. W mieście Z. Pawlikowski bardziej jednak znany jest z kariery sportowej i trenerskiej. Jest wychowawcą kilku wysoko tytułowanych młodzieżowych mistrzów kickboksingu i boksu. Przyjrzyjmy się bliżej kim jest skromny „pan Zenek”.
Sport to jego pierwsza profesja. Po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego trafił do jednej ze szkół, gdzie został nauczycielem w-f. Stopniowo, oprócz zwykłych zajęć lekcyjnych, prowadził też treningi na zajęciach pozalekcyjnych.
SZKOŁA MISTRZOSTWA I CO DALEJ?
Podjął się pracy z młodzieżą z klas mistrzostwa sportowego, dla których opracował własny program nauczania. W końcu został też wychowawcą klasy. Jego podopieczni zaczęli zdobywać medale i tytuły mistrzowskie na uznawanych zawodach rangi krajowej i nie tylko. Czy można było chcieć czegoś więcej? […]
– Zacząłem więc szukać nowych wyzwań. Pomyślałem o służbie w policji – opowiada Z. Pawlikowski. – Rozpocząłem ją w 1997 roku od funkcji posterunkowego. Dla nowej kariery poświęciłem spokojną posadę nauczyciela mianowanego.
Czy zmiana była opłacalna? Więcej w papierowym i e-wydaniu „TS”. (pgl)
,,… poświęciłem spokojną posadę nauczyciela mianowanego”. Za krótko był nauczycielem. Gdyby uczył 20-30 lat, nie nazwałby posady nauczyciela ,,spokojną””.
Nikt mi nie udowodni, ze praca wuefisty w jakiejkolwiek szkole jest związana z jakimikolwiek niepokojami. Toż to wspaniała fucha. “Macie tutaj piłkę i grajcie!””. Czy ja nie chodziłem do szkoły? Czy nie chodziły do niej moje dzieci?
Jeżeli tak postrzegasz nauczycieli wf i ich codzienną pracę, to nieźle musiało Cię życie skaleczyć. Uważaj, bo własnym jadem zatrujesz się.
Nie sądzę, by życie jakoś szczególnie źle się ze mną obchodziło. Nie mam też ani trochę jadu. To co napisałem to nie są złośliwości, ale opinie oparte na faktach. O tym nieco później.
Nie dziwię się, że bronisz jak lew pracy wf-istów. To szlachetne z Twej strony. Tylko jednak taka ślepa zawodowa solidarność może zaprowadzić na manowce. Ja wyraźnie napisałem, że od przedstawionego obrazu wf-istów są wyjątki, że nie wszyscy są nauczycielami wypalonymi, bez pomysłów i przesiadującymi w swych kantorkach. Miałem fajnych nauczycieli w podstawówce. W technikum gość był życiowo równiachą. Załatwiał wiele problemów wychowawczych, ale jako nauczyciel przedmiotu – bardzo często w moim odczuciu pracował w sposób naganny. “Chłopaki, no to co? Macie piłę i na boisko!””. Pan nauczyciel miał 45 minut tylko dla siebie… Na studiach zajęcia wf, to już zupełnie inna bajka – zaliczenie obecności na basenie czy na siłowni… Więc tych zajęć nie brałbym już pod uwagę.
Mnie to bardzo ciekawi jak odpowie mi pan Zenek.Jestem na nauczycielskiej emeryturze.Z praktyki wiem,że młodzi wuefiści i nie tylko odchodzili do policji nie dla ideału ,a dla większej kasy.Nie wiem gdzie pan ten uczył i ile lat i jakie miał osiągnięcia z młodzieża ucząc w-f.