Algorytm Bartka z Krzywdy

Chodzi do podstawówki. W programowaniu jest bardzo dobry.

Bartosz Lenk, syn nauczycielki angielskiego z Krzywdy, ma umysł ścisły i lubi matematykę. Typem kujona nie jest, ale raz zdobyta wiedza już się go trzyma. Nie ślęczy z nosem w książkach, ma czas na treningi sportowe. Ten szóstoklasista z Zespołu Szkół w Krzywdzie zajął III miejsce w ogólnopolskim konkursie Gazety Wyborczej „Kreatywnie o ułamkach” – „Mistrzowie kodowania w szkole” za program komputerowy, ułatwiający naukę ułamków. 

SZÓSTOKOLASISTA I JEGO KONIK

O komputerach mógłby opowiadać długo i namiętnie. Od wczesnych lat szkolnych dociekał, jak to się dzieje, że można z komputerem zagrać w jakąś grę, obejrzeć film, posłuchać muzyki z płyt, albo znajdować coś ciekawego w Internecie. Gdy wytłumaczono mu, że urządzenie działa tak, jak je człowiek zaprogramuje, uznał, że chciałby je programować.

– Na początku były to proste rzeczy, tworzone w programach dla dzieci. Na nich wyćwiczyłem umiejętność myślenia algorytmicznego, czyli dwuwartościowego sposobu oceniania jakiejś sytuacji. Na zasadzie „tak” albo „nie” – tłumaczy Bartek.

– Jeśli problem ocenimy na „tak”, czyli przypiszemy mu jedynkę, to trzeba przyjąć inną drogę dalszego działania niż w przypadku, gdy ocenimy go na „nie”, czyli przypiszemy mu zero. I tak właśnie, tworząc programy, schodzi się w algorytmach piętro po piętrze, aż do uzyskania ostatecznego wyniku. Bartek używa języka, którym przeciętny szóstoklasista się nie posługuje. Sporo w nim fachowych określeń.

– Na informatyce wybiega do przodu. Wybija się ponad poziom klasy – informuje jego nauczycielka matematyki i informatyki Agnieszka Machnio. – Ten chłopak szuka własnych rozwiązań. Jeśli jakichśdziałań nie znajdował w instrukcjach poznawanych na lekcjach, to próbował działać sam, kierując się intuicją.

MATEMATYKA, INFORMATYKA, PROGRAMOWANIE

Pierwszy poważniejszy program napisał dwa lata temu. Też na konkurs „Gazety Wyborczej”. Była to gra matematyczna, pozwalająca lepiej poznać podstawy tego przedmiotu. Została przygotowana z myślą o młodszych uczniach, którzy uczą się podstawowych działań matematycznych i czasem myli się im jeszcze kolejność ich wykonywania. Gra, którą Bartek przygotował na tegoroczny konkurs, i która dała mu III miejsce w Polsce, była bardziej rozbudowana.

 Młody programista założył aż pięć poziomów trudności, na które gracze kolejno dostawali się po prawidłowym przejściu poprzednich. Żeby przejść dany poziom, trzeba było rozwiązać różne zadania i udzielić prawidłowych odpowiedzi na zadawane pytania. Gra dotyczyła zagadnień z ułamków. Przejście każpodstawodego poziomu wiązało się ze zdobyciem punktów. Na końcu była tabela rekordów, która aktualizowała się w sytuacji pobicia kolejnego.

– Bardzo przyjemnie mi się tę grę pisało. Przygotowywałem ją we francuskim programie Clickteam Fusion*. Wszystko szło dobrze, bo znałem temat gry, czyli działania na ułamkach. Z matematyki jestem dobry. Mam piątki i szóstki. Programista tworzący jakąś grę tematyczną, musi mocno zgłębić dziedzinę, której dotyczy. Jak tego nie zrobi, to albo gra będzie płytka i nie pouczająca, albo mogą wyjść w niej błędy, rzeczy nieprawdziwe. I ludzie w nią grający będą się czegoś źle uczyć – wyjaśnia szóstoklasista.

Prace przy tworzeniu pięciopoziomowej gry o ułamkach trwały tydzień. Biorąc oczywiście pod uwagę tylko popołudnia, bo Bartek jest przecież normalnym uczniem i przedpołudnia spędza w szkole. Oprócz napisania aplikacji, opracowania graficznego itp., należało też program przetestować.

W charakterze testerów uczeń za zgodą pani A. Machnio wykorzystał koleżanki i kolegów ze swojej klasy. Na jednych z zajęć w pracowni komputerowej mieli zainstalowaną grę na komputerach, by w nią grać i zgłaszać zauważone błędy albo spostrzeżenia, dzięki którym autor mógł swoją aplikację udoskonalić.

NO I ŻAL GIMNAZJUM…

Zazwyczaj przy programowaniu pracuje sam. Koledzy nie interesują się informatyką tak bardzo jak on.

– Nie mam więc współpracowników, ale też nie jestem zagrożony konkurencją – z błyskiem w oku stwierdza uzdolniony uczeń.

Bartek lubi przygotowywać nowe gry komputerowe, ale w swoim portfolio ma też program, pozwalający przeglądać zasoby Internetu. Przeglądarka jest prosta. Napisał ją, gdy był mało zaawansowany w programowaniu.

Zastanawiające jest to, skąd szóstoklasista czerpie wiedzę, wykraczającą sporo poza program szkolny. Bartek mówi, że zdobywał ją sam. Czyta i ogląda poradniki w Internecie, np. na YouTube, a później próbuje samemu zastosować różne rozwiązania. W przyszłości chciałby zostać zawodowym programistą i informatykiem. Ale co do drogi kariery, nie ma jeszcze sprecyzowanych poglądów. Nie myślał na razie ani o liceum, ani o studiach. Ma niezły mętlik w głowie, spowodowany likwidacją gimnazjów.

– Moi starsi o rok koledzy poszli do gimnazjów, a ja? Czegoś tu teraz w tej szkole będzie brakowało – ocenia na koniec rozmowy.