Zakład Karny w Siedlcach i Caritas Diecezji Siedleckiej podpisali porozumienie, w ramach projektu “2 kroki bliżej”, które ma służyć skutecznej resocjalizacji więźniów.
Projekt “2 kroki bliżej” stanowi kolejną odsłonę wieloletniej współpracy obu instytucji. Przewiduje on: warsztaty dla skazanych z zakresu przeciwdziałania uzależnieniom oraz nadużywaniu alkoholu lub używaniu narkotyków, poradnictwo prawne dla skazanych, powołanie Koła Caritas dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo, organizację zajęć kulturalno-oświatowych w jednostce i poza terenem zakładu karnego w Muzeum Diecezjalnym w Siedlcach mających na celu poznanie sztuki sakralnej i ugruntowanie poczucia tożsamości narodowej, warsztaty medialne, w czasie których skazani będą m.in. poznawać zasady operowania głosem, kształtować umiejętność poprawnego wypowiadania się, ćwiczyć dykcję, uczestniczyć pod czujnym okiem dziennikarzy Katolickiego Radia Podlasie w przygotowaniu audycji na temat szkodliwości narkotyków, dopalaczy czy prowadzenia pojazdów pod wpływem alkoholu.
Wspólne działania wynikające z podpisanego przez zastępcę dyrektora Zakładu Karnego kpt. Zbigniewa Śpiewaka i dyrektor Caritas Diecezji Siedleckiej ks. Paweł Zazuniaka będą realizowane do końca grudnia 2026 roku.
czy już wszystko to tylko biznesy i wygoda ?
I znowu Koscioł was coney w wiadomosciach.
Pis rzadzi.TS takze.
Informacja epokowa: ćwiczenia dykcji i tożsamość narodowa!
AKA (czytaj to jako) wyjdź na godzinę spod celi i rozchodź nogi. Tak zwana jakaś atrakcja. Coś takiego jak resocjalizacja nie istnieje u ugruntowanych osób. Koszt utrzymania jednego więźnia to około 4000 PLN, 5 chłopa pod celą i radio. System więzienny to jakiś totalny absurd. Wrzuć 5 chłopka pod jeden pokój – alimenciarza, narkomana, pijaka, rozbójnika i prawniczy żargon + małolata, jakiegoś normalsa. Dodaj do tego 24H i niech będą za sobą… Co z tego wyjdzie? RESOCJALIZACJA. 20 osoby pomaluje auto, narysuje graffiti, posprząta cokolwiek by się nie nudzić z wyrokami 5-15, a 1000 siedzi i czeka, nie wiadomo na co i po co.